บนหนทางยาวไกลในสายรุ้ง ขอบฟ้าคุ้งทบดินไม่ส้นฝัน อุดมการณ์ดำรงคงนิรันดร์ ใจมุ่งมั่นดั้นด้นบนรุ้งทอง จึงบากบั่นฟันฝ่าตามหารุ้ง ใจหมายมุ่งคว้าเอา,ดาวทั้งผอง ขอบฟ้ากว้างใจฉันนั้นหมายปอง ท่วงทำนองชีวิตไม่คิดวน ได้เห็นรุ้งปรุงฟ้าคราฝนพร่ำ ยามใกล้ค่ำฟ้างามท่ามฝุ่นฝน รุ้งกินน้ำดุจดื่มปลึ้มกมล ฟ้าชวนยลรุ้งชวนเยือนเหมือนวิมาน รุ้งจูบพื้นยืนตระหง่านโค้งผ่านฟ้า สวยงามตาสายใยให้ประสาน จากสวรรค์ดาวดึงส์ถึงบาดาล เป็นสะพานรุ้งโยงโค้งเชื่อมใจ
22 กรกฎาคม 2548 10:58 น. - comment id 494592
มองท้องฟ้าครานี้มีสายรุ้ง ช่างจรุงโอกาสที่ขาดหาย ให้ได้รับความสดใสใจสบาย ยามเมื่อได้มองรุ้งโพยพุ่งมา กลอนแต่งได้ดีค่ะ
22 กรกฎาคม 2548 11:08 น. - comment id 494603
สุดสายรุ้งเกินใจใฝ่ปองหา กาลเวลายาวไกลเกินใจฝัน ยังติดหล่มความเหงาเข้าโรมรัน ทุกคืนวันทดท้อทรมาน