กล่อมฟ้า ของคุณลี่.......ชวนมาเยือน

โอ๋ ศิษย์นันท์คนเขียนโคลงกลอน

หนาวกายกรมห่มหายกับสายฝน
พร่างพรายชล กมลครวญไห้หวลหา
ระบัดคลื่นระรื่นลอกกระฉอกมา
ประหนึ่งฟ้าจะย้ำเยือนให้เตือนใจ
ครางสะครืนสะอื้นก้องทำนองหวน
พยับยวนกวนระพีลับหนีหาย
สิ้นสว่างดั่งข้างเห็นจันทร์เร้นกาย
แสงเป็นสายคล้ายเมฆินทร์ปิดสิ้นไป
ฤ ครวญเสียงเพียงจะปองร้องครวญคร่ำ
แสนระกำสรวงฟ้าน้ำตาไหล
กระหน่ำแดนแสนอุทกตระหนกนัย
ระคางกายคล้ายดั่งคนกมลหมอง
แม้นจะคูณพูลผสมอารมณ์เทวษ
แสนประเทศครวญคร่ำพร่ำสนอง
แม้นเจ็บจำค้ำข่มจนกรมกรอง
ก็จงร้องเถิดแสงฟ้าข้าเข้าใจ
อ่ะครับ แปลจากโคลงมาเป็นกลอนบ้างครับ
ดูตะกุกตะกักพิลึก แต่ก็พยายามแล้วครับ				
comments powered by Disqus
  • อัลมิตรา

    11 กรกฎาคม 2548 08:06 น. - comment id 490323

    นั่นสิ เห็นแต่เขียนโคลง มาเป็นกลอน ก็เลยแปร่ง ๆไปค่ะ
    
    เขียนมา 4 บท โดยสามบท จบเสียงด้วยสระไอ ..
    
    ชอบบทที่หนึ่ง วรรคสามและวรรคสี่นะคะ
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    11 กรกฎาคม 2548 12:30 น. - comment id 490415

    รู้สึกยินดีมากค่ะ  ที่สนใจนำมาเขียนเป็นกลอนให้อ่าน  1.gif
    ....................................................................................................
    ลี่...ผู้มาเยือน
    .
  • แม่จิตร

    11 กรกฎาคม 2548 14:45 น. - comment id 490480

    มาอ่านครับผม

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน