โอนระเนนเอนล้มเล่นลมหนาว ล้านรวงข้าวเริงระบำหลังย่ำรุ่ง ขานรับท่วงทำนองของสายรุ้ง หอมกลิ่นฟุ้งน้ำอบฟ้าฝ่ากลิ่นฟาง ศิลป์แห่งห้วงอารมณ์ซึ่งบ่มร่ำ นาฎกรรมรวงข้าวคราวฟ้าสาง ตะวันทอแสงจับซับหมอกจาง ฉาบเส้นทางเนนระนาบทาบเปลวทอง ดื่มด่ำภาพสรวงสวรรค์วรรณวิจิตร ลืมชีวิตวุ่นวนสิ่งหม่นหมอง อวลอารมณ์ห่มฝันอันเรืองรอง ร้อยทำนองนึกนำร่ำจำเรียง จึงร่ายรำเริงเล่นเช่นรวงข้าว รับเรื่องราวรจนีแสงสีเสียง สำนึกทุกถ้อยคำโสตสำเนียง ซึ่งหล่อเลี้ยงลิขิตชีวิตคน หวนคำนึงคิดนึกรำลึกได้ ศิลป์จับใจบรรเจิดกำเนิดผล อิ่มทิพย์ธรรมชาติภาพอาบกมล จึงบันดลรอยยิ้มพิมพ์เยื่อใย เหนือเตียงนอนก่อนฝันหลังวันเศร้า แม้วัยเยาว์ล่วงผ่านนานสมัย แต่ห้วงความทรงจำอันอำไพ ยิ่งเย้ายั่วหัวใจให้ฟ้อนตาม
25 มิถุนายน 2548 19:01 น. - comment id 484307
ในทุ่งทิพย์ขลิบทุ่งทองของรวงข้าว คันดินยาวเคยเล่นเร้นในทุ่ง เห็นชีวิตนิดน้อยค่อยแต่งปรุง ปลาหอยกุ้งน้ำใสไหลเจิ่งนอง ทั้งไล่จับตั๊กแตนแสนสนุก ดินเข้าคลุกเลอะเทอะเปรอะเสื้อหมอง หากเจอปลิงเราเผ่นไม่หันมอง พวกน้องน้องหัวเราะเยาะเยาะเย้ย ทั่งมีไซ มีเบ็ดอยู่เสร็จสรรพ ดวงตะวันจะลับกลับบ้านเอ๋ย กลิ่นกับข้าวตอนเย็นหอมจังเลย แสนสุขเอยวัยเยาว์เราจดจำ..
25 มิถุนายน 2548 19:50 น. - comment id 484314
ห้วงสำนึกตรึกตรองสมองจำ เริงระบำลงแขกแหวกเกี่ยวข้าว คนละไม้ละมือบนทางยาว แดดร้อนผ่าวเพื่อการงานต้องทำ อาชีพชาวนา ช่างน่าเห็นใจ เมื่อก่อนครอบครัวผมก็ทำนาเหมือนกัน อิอิ สวัสดีงานดี ๆ นะครับผม
25 มิถุนายน 2548 21:33 น. - comment id 484324
ผมเป็นคนหนึ่งที่ชอบมองคลื่นใบข้าว และชื่นชอบภาพทุ่งสีทอง อิ่มหัวใจทุกครั้งที่ได้เห็น แต่ลึกๆผมอดเศร้าหัวใจไม่ได้ที่เห็นชาวนายากจน จนมาก ๆ พวกเขาแบกรับภาระหนี้สินของประเทศ อยู่เท่าคนอื่น หากคุณภาพชีวิตหาได้มีเท่าคนอื่น ปานนั้นก็ยังมีเปรตในวงการเมืองเอารัดเอาเปรียบขูดเลือดขูดเนื้อ หากินกับคนจนๆ เหล่านั้นมาทุกยุค
26 มิถุนายน 2548 00:00 น. - comment id 484356
อา..... กำลังหลับตานึกภาพครับ มีความสุขมาก หลังเลิกงานมานั่งเมียงดู หายเหนื่อยเลยครับ
26 มิถุนายน 2548 09:03 น. - comment id 484399
บินมาอ่านงาน...ผ่านมาทกัทายครับผม
26 มิถุนายน 2548 10:08 น. - comment id 484416
ได้ยินเสียงเมล็ดข้าวจับรวงเสียดสีกันยามลมกระพือพัดผ่าน ออกมาจากลำนำกลอนงดงามเลยทีเดียว
26 มิถุนายน 2548 19:43 น. - comment id 484686
..เรน ก็มี..ระบำของเรน... ขอโทษ.. เจนะคะ.. เรนไม่รู้.. ชื่อเรื่องของเรน..ซ้ำกับเรื่องของ..เจ.... กี้เรน..เพิ่งเห็น.. แต่บทกวี ..ของเจ .. ไพเราะ..ทั้งคำและความหมาย .... เรน.. แวะมา .. ทักทาย..เจนะคะ..
27 มิถุนายน 2548 12:04 น. - comment id 484922
รอวันคมเคียวมาเกี่ยวรวง สุนทรี เสมอครับ