สิ้นแสงสาดส่องสู่หล้า พสุธาพร่างพรมลมต้อง สกุธา ส่งเสีงสำเนียงร้อง กึกก้องกังวานทั่วไพร ยามเย็นอาทิตย์อ่อนรอนแสง สิ้นแรง ส่องแสงสว่างไสว ยินแต่เสียงร้องจักจั่นเรไร ดั่งจะประกาศชัยในรัตติกาล ย่ำค่ำลมหนาวพัดพา ยามต้องกิ่งไม้ใบหญ้าพริ้วผ่าน ค่ำคืนแห่งไพรแสนยาวนาน มีเพียงแสงจันทร์สาดผสานกับดาว ดึกแล้ว น้ำค้างพร่างพรม พริ้วผสมกับลมแห่งความหนาว กว่าจะเช้าน้ำค้างคงพร่างพราว เกาะกิ่งใบหญ้าจนเช้าจึงจางไป ธรรมชาติสวยงามแห่งป่า พื้นที่พึ่งพิงแก่สัตว์นานานให้อาศัย อนุรักษ์ไว้เถิดเพื่อคนรุ่นต่อไป ป่าไม้เมืองไทยช่างอุดมสมบูรณ์
20 ธันวาคม 2544 18:24 น. - comment id 26344
อ่านแล้วนึกถึงป่าหน้าหนาวเลยค่ะ อยากไปปีนเขา ซะแล้วสิ ^-^
21 ธันวาคม 2544 06:44 น. - comment id 26487
นึกถึงตอนไปกางเตนท์นอนในป่าจัง
21 ธันวาคม 2544 07:29 น. - comment id 26491
ชอบป่าเชียงใหม่-แม่ฮ่องสอน มากจ้ะ
21 ธันวาคม 2544 17:05 น. - comment id 26569
อยากไปเที่ยวป่าใใจังเลย
13 มกราคม 2545 04:12 น. - comment id 30147
I wanna be there...with...some one like you....