ดอนปู่ตา ป่าชุมชน(ฝากคอมเมนต์ด้วยน่ะคับ)

วิจิตรวาทะลักษณ์

ไทรระย้า  ห้อยระโยง  ลงค้ำพื้น
แล้วหยัดยืน  ตั้งตระหง่าน  ปานภูผา
แผ่ใบก้าน  เป็นลานร่ม  ห่มพนา
ดั่งเทวา  มาอารักษ์  พิทักษ์ไพร
ศาลเพียงตา  มาต่อตั้ง  ยังใต้ร่ม
ให้เงาไทร  ได้หอมห่ม  บ่มวิสัย
จึงมืดมัว  สลัวแสง  แห่งเงาไทร
แฝงกลิ่นไอ  ให้ดูขลัง  ดั่งมีมนต์
มีเรื่องเล่า  มากล่าวขาน  แต่กาลก่อน
ถึงเรื่องดอน  ตาปู่  อยู่ทุกหน
เป็นฐานถิ่น  ดวงวิญญาณ  บรรพชน
อยู่คุ้มครอง  พิทักษ์ชน  ให้พ้นภัย
ทุกทุกปี  จะมางาน  บนบานกล่าว
ทั้งเครื่องคาว  เครื่องหวาน  บนบานไหว้
บายศรีเห็น  เซ่นบวงสรวง  พวงมาลัย
อีกเหล้าไห  ไก่ตัวตั้ง  วางบูชา
หากผู้ใด  ได้ตัดไม้  ในดอนปู่
ดั่งลบหลู่  พ่อปู่ผี  มิรักษา
ต้องเจอเหตุ  หมู่เภทภัย  ได้บีฑา
ผีปู่ตา  จะแช่งให้  ได้ทุกข์ทน
เรื่องเล่าขาน  ตำนานป่า  ดอนตาปู่
จะเป็นผู้  อยู่รักษา  ป่าทุกหน
หรือเป็นเพียง  เรื่องเล่าขาน  ผ่านชุมชน
ไม่มีใคร  รู้เหตุผล  กลสำคัญ
แต่สิ่งหนึ่ง  ที่รู้ได้  ในวันนี้
ที่ใดมี  ดอนปู่ตา  มีป่าที่นั่น
ผีปู่ตา  มีหรือไม่  ใช่สำคัญ
ยิ่งกว่านั้น  ป่ายังอยู่  เพราะมีดอนปู่ตา