ในโลก ในทาง กว้างใหญ่ หลากมวล ดอกไม้ สีสัน งดงาม ในความ ต่างกัน มีดอก ความฝัน ดอกนี้ ในทุก ที่ทาง ถ้วนทั่ว เจียมเนื้อ เจียมตัว เต็มที่ พอใจ ในความ พอดี เพียงนิด เท่านี้ เนิ่นนาน เป็นหญ้า ต้นน้อย ต้นหนึ่ง ลึกซึ้ง ในทุก สรรพสาร โบกใบ ไหวพลิ้ว แบ่งบาน เล่นล้อ กับกาล เวลา กับกาล เวลา ที่เปลี่ยน รับรู้ บทเรียน สูงค่า บทเรียน ที่มี...ที่มา เหนื่อยล้า สับสน ปนกัน แรงลม ลมแรง แกว่งไหว หญ้าลู่ อย่างใจ ไหวหวั่น เรียนรู้ อายุหญ้า นั้นสั้น แต่อายุฝัน...นั้นยาว
6 ธันวาคม 2543 04:09 น. - comment id 80
ชอบบทสุดท้ายจังค่ะ ...เรียนรู้ อายุหญ้า นั้นสั้น ...แต่อายุฝัน...นั้นยาว ดี ดี ดี
11 ธันวาคม 2543 09:27 น. - comment id 100
ขอบคุณมากๆ เลยค่า... คุณ river2love ปลื้ม...ม
12 ธันวาคม 2543 11:35 น. - comment id 106
ดอกหญ้าต้องลมพัดผ่าน พริ้วตามแรงลมอ่อนไหว ซ้ายมาขวามาสู้ไป รับได้ทุกงานทุกค่ำคืน
5 มกราคม 2544 21:08 น. - comment id 188
ขอบคุณค่ะ คุณหยดหมึก ที่มาร้อยคำต่อุ
13 เมษายน 2544 13:14 น. - comment id 1276
ชอบมากค่ะ ถ้ามีกลอนเพราะส่งมาให้บ้างนะค่ะ
27 พฤษภาคม 2544 23:08 น. - comment id 2759
ขอบคุณมากๆ ค่า....ว่างๆ ก็แวะไปอ่านได้ค่าที่ www.thaispot.com/junphe