นกน้อยบินลอยบนฟ้าสูง บินมุ่งไปไหนบอกได้ไหม เห็นเจ้าบินสูงบนฟ้าไกล ลมแรงบ้างไหมระวังตัว นกน้อยที่รักหนาวนักพักก่อน ตะวันใกล้รอนพักนอนก่อนทูนหัว เหนื่อยนักพักสักหน่อยอย่าเกรงกลัว อย่ามัวมุ่งแต่บินร่อนลงดินแล้วพักวาง จุดหมายอาจอยู่แสนไกล บินไปพักไปโลกยังไกลกว้าง มัวแต่หลงบินอยู่อย่างอ้างว้าง เปล่าเปลี่ยวไร้ร้างปลายทางยังแสนไกล มาพักที่นี่ก่อนนกน้อย รอคอย นกน้อย อ่อนไหว ผ่านหนาวผ่านร้อนอาจอ่อนใจ พร้อมเป็นกำลังให้ใจที่บอบบาง มอบให้นกน้อย ที่โบยบินอย่างอ้างว้าง มาแสนนาน
dokkoon 17 ธ.ค. 2544 22:19 น. - ID 7511 
1289
7
0
17 ธันวาคม 2544 23:03 น. - comment id 25771
ฉันคือนกน้อยปีกอ่อน ผ่านหนาว ผ่านร้อน บนฟ้ากว้างใหญ่ ยามนี้ล้าแรงผิน เกินบินไป ขอพักใจ ซบไออุ่น ที่ต้นคูณ ไม่รู้หล่ะ ขอมั่วเป็นนกซักวันนะ ^-^ กิกิ บทนี้เพราะมากค่ะพี่ดอกคูณ เจทท์ชอบ
18 ธันวาคม 2544 00:53 น. - comment id 25790
อยากจะเป็นนกมั่งจังเลยจ้า....
18 ธันวาคม 2544 12:40 น. - comment id 25864
ดูแลมันด้วยหัวใจ ... ไม่นาน นกน้อยคงกล้าแกร่งได้ด้วยตัวเอง .....ผมเชื่ออย่างนั้นจริง ๆ ครับ ^__^
18 ธันวาคม 2544 12:40 น. - comment id 25865
ฉันอยากเป็นนกน้อยในเวหาหาว บินมุ่งฝ่าฟันเมฆฝนไปไร้จุดหมาย ตากแดดตากลมเหนื่อยนักขอพักกาย อิงไออุ่นพิงต้นคูณผู้เมตตา ขอพักกาย..ไว้ตรงนี้ มองดูดอกคูณเหลืองสดใส คิดถึงใครคนหนึ่งอยู่แดนไกล เธอเป็นเช่นไรไม่ส่งข่าวคราว
18 ธันวาคม 2544 12:57 น. - comment id 25875
ขอบินไปสู่ฝันด้วยคนครับ
18 ธันวาคม 2544 14:50 น. - comment id 25891
แหมๆๆๆๆๆ อิจฉาตาร้อนซะแล้ว ให้กำลังใจแต่นกน้อยเหรอคะ ไม่ให้กำลังใจแมลงตัวน้อยๆอย่าง ผีเสื้อปีกบ๊างงงง....บางงงมั่งเหรอ : (
18 ธันวาคม 2544 18:22 น. - comment id 25944
.....นกยังเป็นอะไร ที่ให้นักกวี ได้เขียน ถึงอยู่อย่างนี้ล่ะครับ..... ...........แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า...............
19 ธันวาคม 2544 13:05 น. - comment id 26081
อิสระเนาะ นกเนียะ น่าอิจฉาจัง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
