เสียงซากผีขี้ข้าอาจมวิบัติ กลิ่นสาปสัตว์สลดสิ้นกินซากศพ ความแห้งแล้งกันดารลาญพิภพ จึงบรรจบภาพอุจาดบาดสำนึก ความอดอยากยากจนคนเคืองเคียด เสียงโกรธเกลียดกู่ร้องดังก้องกึก ระห่ำเปรตโหยหวนชวนระทึก เกิดรู้สึกเสียวไส้ใจรันทด ฟ้าจึงแผดเสียงก้องร้องเกรี้ยวกราด สื่ออำนาจรุกกระหน่ำเร่งกำหนด ลบเคืองเคียดเกลียดชังพรั่งพรูพจน์ กระแทกกฎธรรมชาติประกาศชัด ปะทะความร้อนแรงดินแห้งผาก ชำระซากสำส่อนสั่งสอนสัตว์ ล้างคำสาปคราบขี้เพื่อชี้วัด ลบกำหนัดอมนุษย์แล้วหยุดคิด รินน้ำฝนหลั่งรดเริ่มหยดแรก จึงสอดแทรกสรรพ์สีไมตรีจิต ตบแต่งเติมเสริมสร้างทางชีวิต เนรมิตวิญญาณสานสายใย เกิดต้นน้ำลำธารบันดาลสุข ฝนรินหลั่งล้างทุกข์รุกโลกใหม่ ชโลมโลกเฉลิมหล้าชลาลัย ผืนทองผองไผทใกล้กลับมา นกน้อยร้องเพลงหวานเฝ้าขานขับ ดวงตะวันก็ยิ้มรับกับหมอกฝ้า เกิดรุ้งแห่งความหวังพลังชีวา สัญญาณฟ้าหลังฝนดลบันดาล หยาดหยดรินหล่นร่วงจากสรวงสวรรค์ คือของขวัญข้าวปลาแหล่งอาหาร เสกผสมกลมกลืนอย่างชื่นบาน จิตวิญญาณค่อยค่อยนำกำเนิดคน เกิดวิถีชีวิตจิตมนุษย์ บริสุทธิ์ไร้ศัพท์ความสับสน ไร้ซึ่งความแปลกแยกแตกตัวตน สุขท่วมท้นทางธรรมท่วงทำนอง สังคีตร้อยลำนำเพลงลำน้ำ แปลงอดีตเลวทรามความหม่นหมอง ฟ้าเกรี้ยวกราดอึกทึกคึกคะนอง เป็นครรลองวิถีแห่งชีวา
เชษฐภัทร วิสัยจร 19 เม.ย. 2548 23:41 น. - ID 74744 
1922
8
0
19 เมษายน 2548 23:48 น. - comment id 456253
แต่งได้งดงามมากเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ
19 เมษายน 2548 23:56 น. - comment id 456260
โห วรรคแรกนะ พูดเรื่อง ผีมั่งแหละ ศพมั่งแหละ อ่านแล้วขนลุกเลย แถวบ้านหมายิ่งหอนอยู่ด้วย อู้ยน่ากลัวจัง กลอนเพราะครับ
20 เมษายน 2548 03:42 น. - comment id 456368
ช่วงท้าย ฝนหลั่งรินค่อยหายใจหายคอสะดวกขึ้น.......ฟ้าร้องคำราม ตาพร้าไปเลยนะเนี่ย มาทั้งขุมเลย....... ถ้าฝนที่ตกลงมาไม่เป็นฝนกรด ช่วยชำระล้าง ไม่ใช่กัดกร่อน......คงชื่นใจนะคะ
20 เมษายน 2548 07:07 น. - comment id 456412
แวะมาเป็นกำลังใจให้นะ
20 เมษายน 2548 09:13 น. - comment id 456458
เพราะมนุษย์มิใช่ผู้ให้ชีวิต ธรรมชาติต่างลิขิตสรรพสรรค์ เอื้ออาทรอ่อนโยนต่อชีวิต ชีวิตสั้นชีวิตยาวแล้วแต่ธรรมชาติ บทกวีงดงามมากครับ
20 เมษายน 2548 12:05 น. - comment id 456601
บินมาอ่านงานครับผม..
20 เมษายน 2548 13:55 น. - comment id 456645
...................
20 เมษายน 2548 16:44 น. - comment id 456757
ตอนแรกมาแบบดุเดือดมาก ช่วงหลังเริ่มเพลาลง รู้สึกสบายมากขึ้น แต่ชอบทั้งสองแบบเลย>>(หลายใจ) -*-
20 เมษายน 2548 21:44 น. - comment id 456930
แต่งได้ดีมากมายค่ะ !!! อ่านแล้วอินอย่างแรง ช่วงแรกๆกดดันสุดเรยๆ นิสิตอักษรจุฬานี่เนอะ!! (ใช่เป่าหว่า หวังว่าเราคงจำไม่ผิด)
22 เมษายน 2548 16:03 น. - comment id 458358
ฝนตกก่อนหรือ....ถึงจะมีฟ้าร้อง ต่อให้กึกก้องทั่วไปทั้งท้องฟ้า แต่สิ่งหนึ่งซึ่งไม่เคยกลัวตลอดมา คือคนทำนาผลิตข้าวปลาให้เรากิน แอบมาดูผลงามที่งดงามอีกหนึ่งบทกลอนของคุณค่ะ.........เพราะมาก......ขอชมจากใจค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
