พาเอ๋ย พายุ

ไม้เก็ด

พาเอ๋ย  พายุ
แสนจะดุดันนักโหมหักหาญ
พัดต้นไม้บ้านเรือนเกลื่อนแหลกลาญ
ยิ่งพัดนานยิ่งเสียหายหลายประเด็น
เหมือนความโกรธกริ้วในใจมนุษย์
โกรธแล้วสุดห้ามไว้มิให้เห็น
ดั่งไฟรุมสุมใจไม่ฉ่ำเย็น
ดับโกรธเป็นเหมือนกั้นพายุบ้าเอย.				
comments powered by Disqus
  • dokkoon

    14 ธันวาคม 2544 00:01 น. - comment id 24921

    ความโกรธไม่เคยให้ประโยชน์กับใคร
  • คะน้า

    14 ธันวาคม 2544 19:46 น. - comment id 25060

    ใช่ค่ะ โกรธก็เหมือนพายุร้าย ที่อาจทำลายได้ทุกสิ่ง จริงๆก็ไม่ชอบโกรธใครแต่บางทีก็อดไม่ได้เหมือนกัน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน