หน้าส่วนตัว
สะพายเป้ใบเก่า
กับรองเท้าคู่เก๋าย่ำย่าง
ละเลียบเลาะลัดริมทาง
ผ่านหญ้าฟางผ่านพงไพร
ก้าวนี้หยุดที่ภู
เรียวไม้ลู่สู้ลมไสว
สอยสู่ละอองไอ
ถักทอใยเป็นไหมดาว>
แลบลิ้นใส่ริ้นร่าน
ส่งยิ้มหวานให้กวางขาว
นอนดูน้ำค้างพราว
สูดไอดาวสูดไอดิน
ขอบฟ้าที่ว่าไกล
ไม่เกินใจโผผกผิน
แจกรักยิ้มให้โบยบิน
แล้วลักยิ้มพิมพ์ในใจ
poet_p 5 มี.ค. 2548 23:16 น. - ID 72238 
1859
5
0
17 มีนาคม 2548 16:16 น. - comment id 440563
มาตามหารอยยิ้มที่สดใส... ... มาสูดไอดิน... กลิ่นท้องฟ้า... ... ถักทอใยเป็นไหมดาว (ชอบจังคำนี้) :-)
15 เมษายน 2548 22:37 น. - comment id 453982
ขอบคุณ พันดาว และทุกๆคน ที่แวะเวียนมา สูดไอดาว ซึมซับไอดิน ร่วมกัน P_poe
15 เมษายน 2548 23:31 น. - comment id 454011
แจกลักยิ้มให้พริ้มพราว แจกรอยร้าวให้ห่างหาย แจกสดชื่นให้ตื่นกาย แจกสบายให้กับเธอ *-*กลอนน่ารักมากเลยค่ะ*-*
17 เมษายน 2548 23:11 น. - comment id 454914
อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลย
10 กรกฎาคม 2548 16:09 น. - comment id 490072
ชอบมากเลย บทกลอนโดนใจยูมากๆเลยเจาค๊ะ
10 กรกฎาคม 2548 22:55 น. - comment id 490247
ถึงคุณผู้หญิงไร้เงา ว่างๆก็แวะมาร่วมเดินทางไปด้วยกันน่ะคะ แต่ตอนนี้poet_p เอาปุยเมฆมาฝากก่อนแล้วกัน ขอบคุณที่แวะเวียนมาทักทายจ้าถึงคุณเพลงดีดี ขอบคุณที่แวะมาอ่านบันทึกของการเดินทางครั้งนี้คะ
ถึงคุณยู ดีใจจัง ที่คุณชอบบทกลอนนี้ ยินดีต้อนรับสู่การเดินทางครั้งนี้นะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
