ขอจันทร์

หนึ่งนก ฤดูหนาว

จันทร์กระจ่างพร่างดวงอยู่สรวงชั้น
งามเฉิดฉันนวลเนื้อระเรื่อแสง
โค้งครึ่งเสี้ยวคงคมในวงแวง
กลมเด่นแจ้งโฉมกลบดาริกา
ดึกนิทานขานไขจากใครหนอ
เฝ้าแต่ขอโต๊ะเตียงชำเรียงหา
เจื้อยเสียงแจ้วทิศไหนในชายคา
ที่ขอม้าขอช้างไปต่างดาว
หริ่งเรไรไล่เสียงตั้งแต่ค่ำ
ยังคงร่ำทำนองใกล้คลองหนาว
จิบน้ำค้างจอกน้อยนับร้อยพราว
เหนือริ้วข้าวรวงทิพย์ลิบลิบปลาย
จันทร์เอ๋ยจันทร์  เจ้ามี  ไหมข้าวแกง
ยอดข้าวเสียด ทอดแทง ไปสุดสาย
ทุ่งอาบจันทร์รอเคียวเกี่ยวพวงราย
หรือจันทร์หงายเสี้ยวเกี่ยวแทนเคียวเอย..				
comments powered by Disqus
  • แม่จิตร

    26 กุมภาพันธ์ 2548 16:51 น. - comment id 431737

    จันทร์หมายหนึ่งบึ่งเคียวเสี้ยวชีวิต
    ลมฟ้าฝนลิขิตนิมิตหมาย
    อีกทั้งชะตากรรมกระหน่ำทำร่างกาย
    ประทุษร้ายด้วยโรคภัยนั้นมาเยือน
    
    ดลดาลศาลกล่าวฝากบอกด้วย
    ขอจันทร์
  • อัลมิตรา

    26 กุมภาพันธ์ 2548 23:27 น. - comment id 431889

    นั่งมองจันทร์ฝันใฝ่อยากได้แก้ว
    งามวาวแววแพรวพราวราวกับฝัน 
    มาสวมใส่หมายคล้องต้องผ่องพรรณ
    ราวพระจันทร์เด่นงามอร่ามใจ 
    
    ขอเพ็ชรนิลจินดาราคามาก
    หากพลัดพรากจักหวนชวนสดใส 
    แทนถ้อยคำลำนำตามกลอนไป
    แทนหัวใจสุขชมภิรมย์เรียม  
    
    ขอช้างแก้วแน่วนักจักชวนน้อง
    พาเที่ยวท่องในพนาอย่าแหนงเหนียม 
    นั่งชมเมืองเรืองรุ่งกรุงเทพ ฯ เทียม
    โอบอางค์เรียมสุขขีเปรมปรีด์ชม 
    
    ท่องรอบกรุง ฯ คุ้งคลองมองสายน้ำ
    ช่างงามล้ำยามพิศพินิจสม 
    รอบเวียงวังดังเก่าคราวชวนชม
    มิหมองตรมดั่งคำพร่ำพยางค์  
    
    ขอม้าแก้วแคล่วคล่องคนองคึก
    ปานขุนศึกงามทั่วทั้งหัวหาง 
    ดั่งสีหมอกอาชาดีศรีท่าทาง
    จะพานางน้องน้อยนั้นด้นไพร 
    
    แม้นจากเรือนเยือนป่าจะพาท่อง
    ลมลู่ล่องกระทบนวลชวนชิดใคร่ 
    ดั่งขุนแผนแสนสนิทชิดเชยใคร
    มิห่างไกลพิมน้องท่องไพรวัน 
    
    ขอเตียงตั่งวางไว้ให้น้องแก้ว
    ครั้นนั่งแล้วคลาดทุกข์พลันสุขสรรค์ 
    เหนื่อยอ่อนล้าอย่าเกรงเค้งนอนพลัน
    จักเคียงกันแล้วด้นกลอนมาอ้อนชม 
    
    แล้วร่ายเรียงเสียงกล่อมถนอมน้อง
    ชม้ายมองผองดาวสกาวสม 
    แลจันทร์เพ็ยส่องแสงแดงเรื่อกลม
    ชวนชื่นชมยามราตรีที่เราเคียง 
    
    
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    27 กุมภาพันธ์ 2548 06:45 น. - comment id 431985

    แวะมาอ่านครับ
    
    
    
  • หมึกขาวปากกาชมพู

    6 มีนาคม 2548 16:24 น. - comment id 434935

                                      ฝากท้องฟ้าหม่ผ้าเทอในคืนหนาว
    ฝากดวงดาวช่วยกล่อมเทอให้หลับใหล
    ฝากสายลมดูแลเทอตอนห่างไกล
    ฝากแสงจันทร์ส่องสุกใสยามค่ำคืน
     
    ^-^
  • ฟ้างาม

    16 มีนาคม 2548 12:01 น. - comment id 439795

    โอ้ราตรี ครานี้ ไร้เพ็ญแข
    พินิจแล แลแล้ว ช่างหมองหม่น
    สุดนภา ไร้จันทรา มาเปือนปน
    เปรียดั่งคน ไร้ผู้ คู่กายา

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน