หน้าส่วนตัว
เสียงพนา
เสียงหวีดโหยโรยเพลงวังเวงแว่ว
ดังทั่วแนวแถวป่าพนาสัณฑ์
ใบสะบัดพลัดใบลมประทัง
ส่งเสียงดังวังเวงน่าเกรงกลัว
นกกลางคืนส่งเสียงผวาเผอละเมิอร้อง
ดังกึกก้องร้องหวนทวนหาขวัญ
เจ้ามิ่งตาจากไปไกลไพรวัน
คงเคว้งขวัญฝันค้างยามไกลเกิน
น้ำตาหลากหยาดหยดในทรวงอก
ตื่นตะหนกอกประหวั่นขวัญห่างหาย
ยามมิ่งมิตร คู่คิด คู่เคียงกาย
ต้องห่างหายห่างหน ณ หนใด?
ฤๅหลงเพ้อเล่ห์ลวงปวงนคร
ฤๅลืมคอนคานเคยเลยเกาะเหงา
ฤๅลืมสิ้นถิ่นพนาแห่งสองเรา
จึงทิ้งเงาเหงาเฝ้าเคียงคุ้นเคย
.....แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า.....
7 12 44
แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า 8 ธ.ค. 2544 19:26 น. - ID 6956 
773
6
0
8 ธันวาคม 2544 20:52 น. - comment id 23762
เขียนได้ดีมากจ้ะ
8 ธันวาคม 2544 21:16 น. - comment id 23773
เขียนได้ดีมากครับ อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงความน่ากลัว และความว้าเหว่
9 ธันวาคม 2544 01:59 น. - comment id 23851
เขียนได้ยอดเยี่ยมเลยจ้า... รูปแบบก็เป็นเอกลักษณ์ของ แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า ไปแล้ว
9 ธันวาคม 2544 14:49 น. - comment id 23994
เขาชมกันทุกคนเลย นี้แหละผลที่เราแต่งได้ดีครับ ขอปรบมือครับ อิ อิ เยี่ยม
9 ธันวาคม 2544 17:32 น. - comment id 24018
ใครหนอลืม แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า ให้หลงป่า พนากว้าง อย่างอาสัญ ให้โดดเดี่ยว แสบเสียว ดวงชีวัน โอ้จอมขวัญ มาม๊ะ จะปลอบใจ ....แหะ แหะ เอ๋เองค่ะ ตามมาให้กำลังใจค่ะหวังว่าคงยังไม่ลืมน้องสาวคนนี้นะค่ะ
11 ธันวาคม 2544 01:18 น. - comment id 24258
ตามมาให้กำลังใจค่ะ ถ่ายทอดอารมณ์และความรู้สึกได้ดีมากค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
