ณ ดึกดื่นกลางคืนหนาว ลมพัดกราวราวถูกผิวอย่างเกรี้ยวกราด แต่มิถอยยังมุ่งไปด้วยใจอันองอาจ แม้นใจขลาดเพียงลมหนาวฤาหนาวใจ โลกมืดยามนิทรา ดูเร้นลับราวกับว่าโลกหยุดไหว สรรพสิ่งนิ่งเย็นเป็นหลับไหล เป็นโลกใหม่ในค่ำคืน หนทางไป-กลับรังพักยังหนักหนาว คิดถึงคราวปีก่อนโน่นยังอุ่นชื่น แม้นหนาวลมก็ข่มใจทั้งนั่ง-ยืน ฤาใจเป็นอื่น จงตื่นคืนกาล ณ คืนหนาวกลางดึกดื่น คิดถึงวันคืนและอื่นๆประสาน มิทุกข์แต่หนาวรุกใจใฝ่วันวาน แดดอุ่นผลาญ ก้าวผ่าน ก้าวต่อไป
นิติ 15 ธ.ค. 2547 14:37 น. - ID 67593 
1039
5
0
15 ธันวาคม 2547 15:32 น. - comment id 389232
หนทางอ้างว้างเปลี่ยว แต่ต้องเที่ยวลัดเเละสาะหา ไปลำพังด้วยยั้งหวังอุรา ปรารถนามีใครเคียงร่วมทาง
15 ธันวาคม 2547 16:23 น. - comment id 389262
ณ ดึกดื่นกลางคืนหนาว แสงจันทร์พราวส่องไสว เหมือนท่ามกลางหว่างใจ อยากให้มีมาใกล้กัน *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
15 ธันวาคม 2547 18:35 น. - comment id 389353
ค่ำคืนเหน็บหนาว ฟ้าพราวห่วงแสน ห่างไกลดินแดน สุดแสนอาลัย.....ฯ แวะมาทักทายกันค่ะ...
15 ธันวาคม 2547 19:49 น. - comment id 389402
หายไปนาน ... แต่กลอนก็ยังเพราะเหมือนเดิมนะคะพี่นิติ ..
15 ธันวาคม 2547 20:23 น. - comment id 389451
ทางเดียวกันแต่ต่างความรู้สึก ^-^
15 ธันวาคม 2547 23:04 น. - comment id 389609
เขียนได้ลึกซึ้งเหมือนเดิมค่ะ
28 มกราคม 2548 15:44 น. - comment id 413577
แวะมาทักทายเพิ่มความอบอุ่นร่วมกับเพื่อนพ้องน้องพี่ชาวthaipoemค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
