ผู้จรดสีสันลงผืนดิน

nava


หนึ่ง
ริ้วลมห่มพรูสู่ระเบียง
เคียงทาบภาพแท้ของเวลา
โดยจิตรกร ชาวนา
จรดลีลาลงผืนดิน
ป้ายเขียนเนียนสีที่เนียนใส
พลิ้วไหวใบค้อมหอมถวิล
ร่มระเบียงพรูพรมลมระริน
กระไอดินกลิ่นรายปรายธาร
โดยแรงแห่งใจได้สร้าง
วางวิญญาณนานนับขับขาน
ภาระในภาระคือเนื้องาน
มือสร้างวางสู่ ฤดูดาว
รวงอ่อนยิ้มอวดซอด* ออก
ชุ่มหมอกชื่นหม่นปรนหนาว
น้ำค้างวางเกร็ดเม็ดพราว
ขาวหมอกพรางตะวันวัยเยาว์
รายรวงท่วงทีที่ยืน
ยิ้มชื่นหมื่นช่วงรวงเช้า
โอนไหวแผ่วลมพรม-เกลา
กล่อมวัยไกวเงาเคล้ารวง
สอง : ฤดูกาลแห่งลมห่มรวง
ฤดูกาลแห่งลมห่มรวง
ในทีมีท่วง-
ทำนองของเพลง-สายลม ฯ
สีทองสาดทาทุ่ง-ลม
รูปเงาแห่งคม-
หรือฝีแปรงแห่งจิตรกร
ฟ้าแต่งแสงสรรพ์อันอ่อน
เพลงทุ่งเว้าวอน
อ่อนหวานอย่างมิเดียงสา
พริ้มงามผ่านเสี้ยวเวลา
เปลวใดได้พา
ความงามมิลาห่างไป..ฯ
แสงเงาเย้าพราว ยาวไกล
ผืนแดนแผ่นใด
ผืนใจผู้ใดปรี่เต็ม
ฟ้าฉวยแดดฉายปรายเต็ม
ท้องทุ่งอันเข้ม
ครึกครื้นหมื่นพันแสง-เงา
 
ชายหมวกพลิกพลิ้ว-ซีดเก่า
โดยแดดแผดเร้า
กร่อนเกลาวิถีแห่งทาง..
				
comments powered by Disqus
  • tiki

    25 พฤศจิกายน 2547 17:52 น. - comment id 377961

    เขียนได้งดงามมากค่ะ นาวา
    ขออภัย มัวแต่ห่วงชาวใต้เรื่องพายุไต้ฝุ่นหมุ่ยฟ้า
    เลยมาแวะช้าไปหน่อย ไม่ว่ากันนะคะ
  • extreme life

    25 พฤศจิกายน 2547 19:30 น. - comment id 378036

    พระเจ้า
    ชาวนาก็เป็นเด็กอาร์ท ^o^
    ก่อนปลูกข้าวผืนดินเป้นสีน้ำตาล
    พอต้นกล้าขึ้นผืนนาเป็นสีเขียวอ่อน
    พอต้นข้าวโตเต้มที่ก็เป็นสีเขียวที่เข้มขึ้น
    พอข้าวสุกผืนนาก็เป็นสีเหลืองทอง
    พอผ่านพ้นฤดูกาลเก้บเกี่ยวผืนนาก็เป็นสีดำ
    เพราะชาวนาเผาฟาง
    พระเจ้า
    กลอนบทนี้ทำให้ผมจินตนาการ ^o^
  • นาวา(ไม่ล็อคอิน)

    26 พฤศจิกายน 2547 11:36 น. - comment id 378435

    เขียนได้งดงามมากค่ะ นาวา
    ขออภัย มัวแต่ห่วงชาวใต้เรื่องพายุไต้ฝุ่นหมุ่ยฟ้า
    เลยมาแวะช้าไปหน่อย ไม่ว่ากันนะคะ  
     จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki 
    หวัดดีครับพี่//ยังไงก็ยังแวะมา.....
    ^____^
  • นาวา(ไม่ล็อคอิน)

    26 พฤศจิกายน 2547 11:41 น. - comment id 378440

    พระเจ้า
    ชาวนาก็เป็นเด็กอาร์ท ^o^
    ก่อนปลูกข้าวผืนดินเป้นสีน้ำตาล
    พอต้นกล้าขึ้นผืนนาเป็นสีเขียวอ่อน
    พอต้นข้าวโตเต้มที่ก็เป็นสีเขียวที่เข้มขึ้น
    พอข้าวสุกผืนนาก็เป็นสีเหลืองทอง
    พอผ่านพ้นฤดูกาลเก้บเกี่ยวผืนนาก็เป็นสีดำ
    เพราะชาวนาเผาฟาง
    พระเจ้า
    กลอนบทนี้ทำให้ผมจินตนาการ ^o^  
     จาก : รหัสสมาชิก : 9532 - extreme life 
    ู^_______^นั่นสิ!ใช่เลย
  • ผู้หญิงไร้เงา

    26 พฤศจิกายน 2547 15:54 น. - comment id 378739

    แต่งได้ดีมากเลยค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน