วงฟ้า ดาว เพิง

คุณภูมิ

สุมทุมพุ่มไม้ในคืนมืด
ขึงพาดเป็นพืดในฟ้าค่ำ
กาฬปักษ์คืนนี้มีฝนพรำ
ผสานเสียงงึมงำ-ฟ้าครวญคราง
แต่ฟ้ามืดเคยเปล่าไร้ดาวดก
เพียงเมื่อฝนหยุดตกก็พริบพร่าง
รวงดาววาวรวงขึ้นรางราง
พร้อมก่อทางช้างเผือกพรรณราย
เกิดเป็นดึกเดือนดับดาววับแสง
ก่อม่านสานแผงวิบวิบว่าย
เพิงเคยมืดงำก็อุ่นอาย
และตาเคยเปล่าดาย-ก็ได้ดาล				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    25 พฤศจิกายน 2547 13:22 น. - comment id 377724

    แต่งได้ดีค่ะ
  • ทิกิ_tiki 4895 ไม่ลงทะเบียน

    25 พฤศจิกายน 2547 13:47 น. - comment id 377776

    เขียนได้งามดีค่ะ
  • ดิถี แห่งกวี

    26 พฤศจิกายน 2547 05:28 น. - comment id 378293

    จากการสังเกตการใช้ภาษาในการแต่งบทกวีของคุณภูมิ แสดงถึงการใช้คำเป็นภาษาที่ใช้ในวรรณคดีโบราณได้อย่างคนที่มีความเข้าใจ
    จะติดตามผลงานคุณภูมิต่อไปนะคะ
  • นฤคหิต

    26 พฤศจิกายน 2547 08:50 น. - comment id 378330

    ผลงานของคุณภูมิมีคุณภาพเหมือนเดิมนะครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน