คืนน้ำค้างพร่างพรมลมโชยฉิว ยอดสนปลิวเริงรำระบำฟ้อน แสนสบายกายใจได้พักผ่อน ลืมความร้อนลืมโลกลืมโศกตรม หยิบดวงดาวดวงเดือนที่เกลื่อนฟ้า ใส่อุราตราไว้ให้สุขสม เก็บเอาไว้เผื่อรันทดหมดภิรมย์ คงได้บ่มเพาะหวังกำลังใจ ซุกกายนอนในกระโจมกันลมหนาว ฟ้าสกาวห่มนอนก่อนหลับไหล มิตรภาพตราบตรึงซึ้งดวงใจ คงพอให้ความอบอุ่นแนบหนุนนอน ปาดน้ำค้างยอดหญ้าเวลาเช้า ใส่ขวดเปล่าเผื่อเราเหงาเศร้าสะท้อน พอชะโลมเป็นหยาดหยดรดร้าวรอน เมื่อยามร้อนจิตกายพอได้เย็น
เรไร 28 ต.ค. 2547 18:49 น. - ID 64420 
1186
13
0
28 ตุลาคม 2547 19:24 น. - comment id 359009
อืมม .. เคยได้ยินนิทานที่บอกว่า .. จิ้งหรีดดื่มกินน้ำค้าง .. เลยเสียงดี .. เรไร .. จะเอาอย่างคงไม่ไหว .. เพราะน้ำค้างมันไร้แอลกอฮอล์อ่ะนะ .. จะแสลงคอเปล่า ๆ นา .. 555 ไปดีกว่า .. กลัวโดนมะเหงกลงหัว .. แว๊บบบบบ .............................
28 ตุลาคม 2547 20:13 น. - comment id 359039
******อืม.........อ่านแล้วรู้สึกถึงน้ำค้างตอนเช้า ที่เย็นใจนะครับ คุณเรไร ยังฝีมือไม่ตกเลยนะครับ........ ***แวะมาทักทายนะครับ*^______^*
28 ตุลาคม 2547 20:21 น. - comment id 359048
คิกๆๆเสียงดีเหมือจิ้กหรีดไงค่ะพี่ต่อจ๋า คิกๆๆๆเก่งแต่เพราะเหมือนเดิมอีกแระนะคะพี่ต่อคิดถึงเสมอค่ะ
28 ตุลาคม 2547 21:18 น. - comment id 359088
วันนี้มาอ่านกลอน วันหน้าจะซื้อcd เพลงคุณนะคะ น้ำค้างกลางภูคงบริสุทธิ์มากๆ เสียงต้องดีแน่ค่ะ
28 ตุลาคม 2547 21:40 น. - comment id 359119
สงสัยคุณเรไร จะเสียงดีมาก หายไปกินน้ำค้างกลางภู อยู่หลายวัน
28 ตุลาคม 2547 21:47 น. - comment id 359132
ต้องถามจิ้งหรีดก่อนนะคะ แล้วมาบอกค่ะ
28 ตุลาคม 2547 22:08 น. - comment id 359148
แวะมาให้กำลังใจครับท่านเร ไปแล้วครับ ยายฟ้าเรียกนานแร่ะ ฝันดีครับ ซาแวปปปปปปปปปปปปปปปปป +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
29 ตุลาคม 2547 06:47 น. - comment id 359274
แวะมาเป็นกำลังใจ
29 ตุลาคม 2547 10:04 น. - comment id 359348
ซุกกายนอนในกระโจมกันลมหนาว ฟ้าสกาวห่มนอนก่อนหลับไหล มิตรภาพตราบตรึงซึ้งดวงใจ คงพอให้ความอบอุ่นแนบหนุนนอน
29 ตุลาคม 2547 10:05 น. - comment id 359349
ซุกกายนอน มิตรภาพ ดวงใจ อบอุ่นแนบหนุนนอน
29 ตุลาคม 2547 10:20 น. - comment id 359354
ท่านเรคะ....สาวดำมาระค่ะ ได้อ่านซะทีนะคะ...นึกว่า จาต้องรอปายอีก นานซะแระ..ปายระนะคะ
29 ตุลาคม 2547 10:32 น. - comment id 359370
หน้าส่วนตัว
ความหนาวบางทีมันช่วยทำให้มิตรภาพเข้มแข็ง
29 ตุลาคม 2547 10:43 น. - comment id 359382
ความหนาวบางทีมันช่วยทำให้มิตรภาพเข้มแข็ง
29 ตุลาคม 2547 12:15 น. - comment id 359444
แวะเข้ามาอ่านบทกลอนเพราะ ๆ ของพี่ต่อค่ะ อิ อิ แวะมาเยี่ยมค่ะ ....
29 ตุลาคม 2547 13:49 น. - comment id 359531
ความหนาวบางทีมันช่วยทำให้มิตรภาพเข้มแข็ง
29 ตุลาคม 2547 13:58 น. - comment id 359535
งี้ถ้ากินน้ำค้างที่อยู่ในตัวจิ้งหรีดก็จะเสียงดีแถมมีโปรตีนอีกต่างหากอะสิ หิหิ ^o^
29 ตุลาคม 2547 14:57 น. - comment id 359575
งานไพเราะมากค่ะ... แต่อยากอ่าน *กินน้ำตาแทนข้าว* บ้าง ทำไงดี สวัสดีค่ะ
29 ตุลาคม 2547 15:12 น. - comment id 359584
มาเห็นรูปกลางภู..ดูน้ำค้าง ทิวสนบาง..ปลิวลม..ห่มความหนาว ทะเลหมอก..หยอกเย้า..เคล้าเดือนดาว โอ๊ย.ตัวเรา..อิจฉา..เวลามอง ........................................................... อยากไปโต๊ย.... แต่ยายแก่แล้ว..ไปบ่อไหวเจ๊า ...........................................................
29 ตุลาคม 2547 17:26 น. - comment id 359680
^_^ อิอิ มาหาความหนาวด้วยคนค่ะ คราวหน้าไปภูเดียวกันดิคะ อิอิ
29 ตุลาคม 2547 22:16 น. - comment id 359887
หยดน้ำค้างกลางยอดหญ้าเวลาเช้า ช่างสกาวพราวใสให้สุขสันต์ ยิ่งอาทิตย์ยามแสงทองส่องชีวัน ยิ่งทำให้เรานั้นได้สุขใจ เฝ้าเยี่ยมชมความงามยามพิสุทธิ์ ที่โผดผุดแสงทองส่องฟ้าใส ให้เราเห็นจับขอบชอบเหลือใจ เพราะได้ชมสมใจในตะวัน อีกดอกไม้นานาพันธุ์นั้นที่เห็น ช่างเหมือนเป็นธรรมชาติหลากสีสรร ให้เราได้คล้องเกี่ยวความผูกพัน ที่มีอยู่นับอนันต์ในโลกนี้ *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
30 ตุลาคม 2547 20:00 น. - comment id 360390
ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
