อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ ๏ เรืองสีสุรีย์ฉาย.......................นภพรายอุไรแสง ทองทาอุษาแปลง......................ผิวะแต่งสุพรรณพรรณ ๏ หมู่เมฆะเคลื่อนคล้อย...........กลค่อยละล่องผัน คลี่คลายกระจายกัน..................ขณะดั้นทิฆัมพร ๏ หมู่นกก็ผกผิน.......................รยะบินละถิ่นจร จากรังมิรั้งนอน.........................ฆระตื่นละคอนไป ๏ ส่งเสียงสำเนียงร้อง...............เสนาะก้องพนาไกล ขับขานประสานไพ - ................เราะเจรียงจรายเพลง ๏ ยินซึ้งประหนึ่งซับ..................ดุริย์ศัพทะบรรเลง ซ่านหวานละเวงเทง..................เสนาะกล่อมถนอมใจ ๏ ยามรุ่งอรุณรื่น.......................พิศชื่นฤทัยใน ภาพธรรมชาติไข.......................สุขได้ภิรมย์ชม ๚ ศัพท์ : นภ = ท้องฟ้า, อุษา = เช้าตรู่, ทิฆัมพร = ท้องฟ้า, รยะ = เร็ว, ฆร = เรือน, เจรียง = ขับกล่อม, จราย = แผ่ไป, ละเวง = ก้องกังวาน, เทง = เคาะ
วฤก 24 พ.ย. 2544 10:33 น. - ID 6050 
1031
3
0
24 พฤศจิกายน 2544 10:58 น. - comment id 20701
เพราะครับ เพราะแบบ เขมร ๆ ด้วย แล้วจะติดตามตลอดไป
24 พฤศจิกายน 2544 12:42 น. - comment id 20710
เยี่ยมยอด..มากขอรับท่านอาจารย์..ได้รับความรู้ใหม่ๆ..ชอบมากๆ ขอบคุณมากๆครับที่ให้ความรู้มาได้ศึกษากัน
24 พฤศจิกายน 2544 13:26 น. - comment id 20723
นับถือเช่นเดิมจ้ะ กลอนเพราะมาก แล้วยังให้ความรู้ใหม่ๆเสมอ
25 พฤศจิกายน 2544 02:13 น. - comment id 20806
ยอดเยี่ยมเลยครับ... มีคำแปลให้ด้วย อ่านแล้วเข้าใจยิ่งขึ้นครับ... อยากให้เขียนคำแปลแบบนี้ตลอดเลยครับ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ จะได้รู้ เวลาอ่านจะเข้าใจง่ายขึ้นครับ... ดีมากเลยครับ
25 พฤศจิกายน 2544 12:08 น. - comment id 20878
ขอบคุณทุกท่านที่มาแวะชมครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
