ก้อรู้สึกเหงาบ้าง...ในบางครั้ง ก้อรู้สึกบ้าง...ผิดหวังในบางหน ก้อรู้สึกอ้างว้าง...เศร้าปะปน ก้อรู้สึกว่า...ไร้คนมาเข้าใจ ก้อรู้สึกว่า...วันนี้ใจเริ่มท้อ ก้อรู้สึกว่า...พอทีสู้ไม่ไหว ก้อรู้สึกว่า...ต้องการกำลังใจ ก้อรู้สึกว่า...หัวใจเริ่มด้านชา ก้อรู้สึกว่า...ทุกอย่างบนโลกนี้ ก้อรู้สึกว่า...ไม่มีสิ่งค้นหา ก้อรู้สึกว่า...ชีวิตไร้วิญญา ก้อรู้สึกว่า...ต้องเหงาเศร้าเดียวดาย ก้อรู้ว่า...ตัวเองไม่ดีพร้อม ก้อรู้ว่า...ควรยอมรับไร้ความหมาย ก้อรู้ว่า...เราสองนั้นต่างทั้งใจกาย ก้อรู้ว่า...ปลายทางเราคงต้องจากกัน
2 กันยายน 2547 20:47 น. - comment id 322252
:) ............................................. :) เหงาเช่นกัน แล้วเบื่อด้วย..
2 กันยายน 2547 21:23 น. - comment id 322274
ขอบคุณมากคุณฟองอากาศ มีอะไรแนะนำด้วยครับ ความเหงาผ่านเข้ามา ถึงเวลาควรจากไป
3 กันยายน 2547 01:00 น. - comment id 322482
ก็รู้ดีเธอมีใคร ก็รู้ใจยังห่วงหา ก็รู้ดีในสายตา ก็รู้ว่าเธอไม่มีใจ *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
3 กันยายน 2547 06:54 น. - comment id 322600
มาอ่านเป็นกำลังใจให้ครับ เขียนได้น่าอ่านจังเลย
3 กันยายน 2547 09:48 น. - comment id 322706
งามเศร้าดีครับ ๚ะ๛ size>
21 กันยายน 2547 17:17 น. - comment id 335432
ก็รู้สึกว่าเขียนดีจริงๆครับ ก็รู้สึกว่าจับสำนวนสวย ก็รู้สึกว่าอ่านไปในระทวย กู้รู้สึกอินไปด้วยในบทกลอน
21 กันยายน 2547 17:21 น. - comment id 335436
จริงๆ จะบอกว่า ใจระทวย แต่พิมผิดอ่ะครับ แหะๆ
3 มีนาคม 2548 10:58 น. - comment id 414221
ก็ไม่รู้ ว่าเธออยู่ในมุมเศร้า ส่วนตัวฉัน ก็เหงาเศร้าแอบอยู่ อยากให้รู้ ว่าคนเศร้าไม่เหงาตลอดไป