ฝนโปรยปรายเป็นสายทอง ชื่นชีวาเราทั้งผองได้อาศัย ความชุ่มเย็นแห่งหยาดฝนชโลมใจ ที่เคยร้อนผ่อนคลายหายทันที ฝนโปรยปรายเป็นห่าฝน ชักดูชอบกลแล้วคราวนี้ ชักไม่ชื่นชีวาเหมือนเคยมี หนาวๆร้อนๆขึ้นทุกทีที่เห็นมัน ฝนโปรยปรายยังไม่หมด ชักรันทดแล้วตัวฉัน ไร่นาพืชสวนอีกเป็นพัน ธรรมชาติลงทัณฑ์กันหรือไง ฝนโปรยปรายไปเรื่อยๆ ฝนจ๋าเหนื่อยบ้างเป็นไหม นั่งมองฟ้ามองฝนอย่างจนใจ ดูพืชสวนนาไร่เล่นน้ำกัน ฝนโปรยปรายลงมาจนท่วมทุ่ง เห็นท่อนซุงลอยล่องมาหาฉัน พัดบ้านเรือนพี่น้องนั่งมองมัน ทะเลโคลนพัดบ้านฉันหายทันตา วันที่ฝนตก.....ไหลลงท่วมหน้าต่าง ได้แต่มองตาค้าง....อย่างไร้ค่า สยองใจทุกครั้งยามฝนมา อย่างนี้แล้งดีกว่า....มาปวดใจ --------------------------------------------------- นครนายกบ้านผมน้ำท่วมน่ะค้าบ
16 สิงหาคม 2547 11:31 น. - comment id 312578
ลิขิตกลอนชื่นชมฝนได้อย่างแสนงดงาม ถึงแม้ความงามนั้น จะแฝงพิษภัยไว้ใน ตัวเองจนผู้เขียนระทมใจจากภัยน้ำท่วม ๚ะ๛ size>
16 สิงหาคม 2547 15:51 น. - comment id 312656
ฟ้าฝนลงโทษไปว่ากระเทยมั้งอิอิอิๆๆๆๆ
17 สิงหาคม 2547 08:44 น. - comment id 312889
งดงามครับ... เข้ามาอ่านเป็นกำลังใจให้นะครับ