เจ้าเอี้ยงเลาะเกาะมาบนหน้าควาย ยกปีกซ้ายกระพือสั่นพลันแลเห็น เห็บตัวนิดติดหนังฝังเลือดเย็น มิอาจเร้นหลบปากกระชากมา ปล่อยควายหนุ่มกรุ้มกริ่มนอนยิ้มเคี้ยว เลิกเหลือบเหลียวแลดูหมู่ปักษา ด้วยเป็นเพื่อนเยือนกันทุกวันมา สุขอุราเรื่อยไปไร้กังวล คือชีวิตลิขิตไว้ให้ช่วยกัน มิตรภาพนั้นเห็นได้ในทุกหน เอี้ยงช่วยควายหมายหาภักษาตน กระบือพ้นภัยแมงแย่งเลือดกิน หวังพวกเราเข้าใจในผองเพื่อน อย่าแชเชือนช่วยกันพลันถวิล รักเพื่อนพี่ที่เห็นเป็นอาจิณ ไม่สูญสิ้นมิตรภาพตราบนิรันดร์
15 สิงหาคม 2547 00:55 น. - comment id 312087
ชมภาพประกอบได้ที่นี่ครับ http://www.birderjournal.com/phpBB2/viewtopic.php?p=658#658
15 สิงหาคม 2547 09:04 น. - comment id 312133
สื่อเรื่องชีวิตสัมพันธ์ได้ดีมากครับ๚ะ๛ size>
15 สิงหาคม 2547 19:27 น. - comment id 312339
สวัสดีค่ะคุณนกตะวัน... แวะมาอ่านกลอนนกเอี้ยงเลี้ยงควายเฒ่า..เอ๊ย..ควายหนุ่มค่ะ ขอบคุณค่ะ
16 สิงหาคม 2547 21:28 น. - comment id 312814
เพราะครับ ชอบผลงานของคุณนกตะวันมากครับ
20 กันยายน 2547 18:18 น. - comment id 334851
น้อยคนนักที่จะเปรียบเทียบออกมาในแง่นี้ แถมยังเป็นบทกลอนไพเราะอีกต่างหาก ฝีมือๆๆ