เรืองอรุณ

ราม ลิขิต

ภุชงคประยาต ๑๒
อรุณรัตน์สวัสดิ์โลก			
อุษาโยคสว่างเยือน
สดับไทยไสวเทือน			
อร่ามทุ่งอำรุงทาง
วิหคเหินดำเนินห้วง		
นภายวง ณ ยอดยาง
ฤดูหมอกละลอกบาง		
โชลมเบื้องพนาใบ
คิรีมัวสลัวหม่น			
ประทับมนมโนมัย
ตะลิบลับระยับไร			
ก็เริ่มเขียวขจีมา
ขนัดสวนสุรีย์ส่อง			
กระจิบจ้องกระจอกจา
กระรอกริกกระถิกรา		
กระจ้อนแจ้นกระโจนแจว
ระกาโค่งก็โก่งขัน			
อิเอ้กพลันตะวันแพรว
สุนัขเห่าเขย่าแมว			
สะดุ้งโก่งกระโดงหลัง
และเบื้องหน้าขนำนั้น		
เมลืองธรรม์ ธ พุทธัง
พระสงฆ์บิณฑบาตบัง		
อบายบัดสกัดเบียน
ประนมขันจรัลจด			
กระจ่าคดประจุเจียน
เมล็ดข้าวจะขาวเนียน		
ตลอดในฤทัยนี้
อรุณรุ่งจรุงรื่น			
สบายชื่นประชาชี
วิถีชนบทมี			
พระคุณมอบมนุษย์มา
พเยียหอมพยอมไพร		
ตรลบไล่ประลัยลา
กระจายทิพย์สุคนธา		
ประเสริฐร่ำสยามเรา๚ะ๛				
comments powered by Disqus
  • อัลมิตรา

    18 กรกฎาคม 2547 23:00 น. - comment id 300686

    ลุงราม .. ตกลงว่า ใช้ได้จริงๆเหรอ รอปรับแก้อยุ่ นะคะ
  • ไข่เจียว

    18 กรกฎาคม 2547 23:04 น. - comment id 300687

    ... ดีใจจังค่ะ คุณรามกลับมาแล้ว ...
    
  • tiki

    18 กรกฎาคม 2547 23:36 น. - comment id 300704

    หอมข้าวทิพย์หยิบมาใส่วางในบาตร
    
    ใจสะอาด...อากาศอ้างอย่างเช้าใส
    
    เติมน้ำท่า ผลไม้ ขนมไทย
    
    เรืองละไม ในอรุณ อุ่นทิวา
    
    
    งานงามค่ะ คุณรามคะ
    ทิกิ_tiki
  • อาภาภัส

    18 กรกฎาคม 2547 23:51 น. - comment id 300714

    เพราะมากค่ะ
    ลองแต่งหน่อยแต่ไมรู้ถูกครุ-ลหุหรือเปล่า 
    
    พระรามเผยนรินทรีย์
    จรัสศรีนทีทอง
    ระเรื่ออวลหทัยปอง
    นิราศล่องสว่างทาง
    
    ละเมอเพ้อมลายสิ้น
    ลุธานินทร์พระแผ้วถาง
    มโนโล้และปลดวาง
    ดุจที่สร้างพธูชน
  • ราม ลิขิต

    19 กรกฎาคม 2547 01:41 น. - comment id 300746

    สวัสดีจ้ะหนูอัลมิตรา
    
    ใช้ได้..และเอาจริงด้วย ม่ายเคยล้อเล่นเลยจ้ะ ว่าให้เต็มที่ไดเลย  จอรอนะ
    
    ............................
    
    สวัสดีครับคุณไข่เจียว
    
    ง่า-กลับมาฝากธนาคารครับ คิดถึงอยู่ทุกวัน แต่จำเป็นไปเคาะสนิม (ยังเคาะไม่เสร็จสักที มัวแต่ไปเล่น) ขอบคุณขอรับ
    
    ............................
    
    สวัสดีครับคุณทิกิ
    
    ๐บ้านนอกเราเช้าค่ำหากจำได้	
    ล้วนเรียบง่ายงามวาดศาสนา
    เหลืองอรุณบุญประกาศศาสดา	
    ด้วยลีลาแห่งบุตรพุทธองค์
    กองทัพธรรมนำมนุษย์ไม่สุดสิ้น	
    พราวขมิ้นพร่างในไพรระหง
    ตราบรัตน์ไตรใสสว่างกระจ่างดง	
    สุบรรณรงค์หรือจางกระจ่างใจ๚ะ๛
    
    ............................
    
    สวัสดีครับคุณอาภาภัส
    
    ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยม ถูกครับ..หากจะมีก็นิดหน่อยเอง ที่วรรคสุดท้ายบทที่สอง เอาประดุจใส่ เอาคำว่าที่ออกก็จะได้ครุลหุตรงพอดี เขียนบ่อย ๆ ก็จะคุ้นเคย ผมเองก็ยังคงฝึกฝนอยู่เช่นกันครับ หากไม่รังเกียจผมจะคอยเชียร์
  • Robert TingNongNoi

    19 กรกฎาคม 2547 05:42 น. - comment id 300767

     
    ภุชงคประยาต ๑๒   ฉันทลักษณ์ที่สุดแสนลำเค็ญ
    ในการเฟ้นหาคำใช้ ถูกบรมครูท่านนี้นำมาเรียง
    ร้อย จนได้ผลงานที่ทั้งไพเราะงดงามสื่อความนัย
    แห่งอารมย์ได้อย่างยอดเยี่ยม  และเมื่อยามอ่าน
    สำเนียงก็ดุจดั่งเสียงคีตา ...ขอคารวะจากใจ๚ะ๛
    
    size> 
    
  • ราม ลิขิต

    19 กรกฎาคม 2547 11:37 น. - comment id 300893

    สวัสดีครับคุณ Robert TingNongNoi
    
    เป็นการยากที่จะปฏิเสธมิตรจิต แต่ก็ให้ละอายกับคำว่าบรมครูครับ ผมอาจจะพอรับได้บ้างหากว่า ง่า-เป็นทางด้านร่ำเมรัย
    
    เรื่องฉันท์ต้องเรียนคุณ Robert ตามตรงว่า ผมได้รับแรงบันดาลใจมาจากคุณสดายุ ที่เขียนฉันท์เป็นว่าเล่น พร้อมทั้งยอมรับนับถือว่าเป็นเอตทัคคะในด้านนี้คนหนึ่ง ทั้งนี้โดยพิจารณาจากพัฒนาการ อันเกิดมาจากการใฝ่ศึกษาและเฝ้าฝึกฝนอย่างสม่ำเสมอมิได้ขาด ผมเองยังตามหลังหลายช่วงตัวมาก ทั้งยังเป็นนักเรียนที่เกียจคร้าน แต่ก็รักฉันทลักษณ์ทุกประเภทมากที่สุดคนหนึ่งในประเทศไทยเรานี้ 
    
    ผมแอบขึ้นไปดูเจตนาที่ระบุไว้ของคุณ Robert แล้วก็อดที่จะรู้สึกชื่นชมไม่ได้ ขอขอบคุณอีกครั้งหนึ่งครับ กับคำนิยมที่ทำให้ผมประหม่า เป็นสาว ๆ คงได้ขอเบอร์โทรกันแล้ว หรือไม่อยู่ใกล้เย็นนี้จะชวนชนแก้วสักหน่อย ฮิ ๆ
    
    ด้วยความจริงใจครับ
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    19 กรกฎาคม 2547 11:58 น. - comment id 300903

    ชื่นชมท่านราม หายไปนานมาก ถ้ากรุณาบอกฉันทลักษณ์ ที่กำหนดของฉันท์นี้ด้วยก็จะเป็นพระคุณครับผม
  • ผู้หญิงไร้เงา

    19 กรกฎาคม 2547 15:45 น. - comment id 301107

    ไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ  ชื่นชมในผลงานนะค่ะ
  • ราม ลิขิต

    19 กรกฎาคม 2547 17:42 น. - comment id 301192

    สวัสดีครับคุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์-ผู้ร่ำรวยอารมณ์ขัน
    
    ภุชงคประยาต ๑๒ 
    
    บทหนึ่งมี ๒ บาท บาทหนึ่งมี ๒ วรรค วรรคหน้ามี ๖ คำ วรรคหลังมี ๖ คำ บาทหนึ่งรวมมี ๑๒ คำ เรียกฉันท์ ๑๒
    
    
    ใช้ยะคณะทั้งหมด คือ ลหุครุครุ ทุกวรรค  
    
    ลหุครุครุลหุครุครุ      ลหุครุครุลหุครุครุ
    ลหุครุครุลหุครุครุ      ลหุครุครุลหุครุครุ
    
    สัมผัสแบบกาพย์ยานี  ขอยกตัวอย่างจากอิลราชมาวางนะครับ
    
    ๏ชะโดดุกกระดี่โดด      
    สลาดโลดยะหยอยหยอย
    กระเพื่อมน้ำพะพร่ำพรอย   
    กระฉอกฉานกระฉ่อนชล
    
    ๏กระสร้อยซ่าสวายซิว
    ระรี่ริ้วละวาดวน
    ประมวลมัจฉะแปมปน
    ประหลาดเหลือจะรำพัน
    
    ........................
    
    สวัสดีครับคุณผู้หญิงไร้เงา
    
    ขอบคุณมากครับ
  • ส่องหล้า

    26 กรกฎาคม 2547 06:15 น. - comment id 302300

    ประตูกาลขยับเคลื่อน
    เสมือนฟ้าสว่างมน
    หทัยที่คนึงข้น
    ขยับคลายสบายมน
    
    มาชื่นชมครับ
  • ราม ลิขิต

    30 กรกฎาคม 2547 19:17 น. - comment id 303018

    สวัสดีครับคุณส่องหล้า
    
    ขออภัยที่มาช้าครับ เนื่องจากเวบเขากำลังปรับปรุง ขอบคุณมากที่แวะเข้ามาพูดคุยขอรับ
  • ภีม พีรณุ

    1 สิงหาคม 2547 09:59 น. - comment id 303773

    อาจารย์ราม
    เพราะจางงงงงง
    เขียนไม่เป็นอ่ะ
    ขอผังหน่อยได้ป่ะ
    อยากลองฝึกครับผม
    
    
  • ราม ลิขิต

    1 สิงหาคม 2547 17:52 น. - comment id 304015

    สวัสดีครับคุณภีม พีรณุ
    
    เอาลิงก์ของสมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทยครับมาให้ครับhttp://www.thaipoet.org/poemchan14.html แต่เปล่าเป็นอาจารย์เน้อ เดี๋ยวสาว ๆ เข้าใจผิด ฮิ ๆ
    
  • นุ

    2 สิงหาคม 2547 22:54 น. - comment id 304782

    คุณราม ลิขิต ครับ ผมดีใจจังเลยที่ได้รู้ว่ายังมีคนอยู่จำนวนไม่น้อยเลยที่ยังแต่งกลอนและยังคงฉันทลักษณ์ไว้อย่างถูกต้อง ขอยืนยันว่าดีใจมาก ๆ ครับ ผมเองก็รักการแต่งกลอนเช่นกันครับ ผมชอบกลอนแปด เอาไว้วันหลังจะเอาผลงานมาให้คุณ ราม ลิขิต ช่วยแสดงความคิดเห็นหน่อยนะครับ
  • ราม ลิขิต

    3 สิงหาคม 2547 16:04 น. - comment id 305034

    สวัสดีครับคุณนุ
    
    ผมเองก็รักฉันทลักษณ์ไทยเช่นเดียวกันครับ ทั้งยินดีที่จะได้ชื่นชมงานของคุณนุ และคิดว่าเพื่อน ๆ ในที่นี้มากมายหลานท่านมีความสามารถที่จะให้ข้อคิดเห็นได้อย่างแหลมคม
    
    ขอบคุณมากครับที่ให้เกียรติแวะเวียนเข้ามาสนทนากัน
  • ราชิกา

    3 สิงหาคม 2547 19:58 น. - comment id 305166

    ได้เข้ามาอ่านฉันท์ที่..คุณราม..ลิขิตไว้..ประทับใจค่ะ..อยากเขียน..แต่ไม่สันทัด..ก็คงต้องขออนุญาต..นำแบบอย่างนี้ไปลองฝึกดู..เผื่อก้าวหน้า..หรือ..ถอยหลัง..อย่างไร?..จะแจ้งให้ทราบค่ะ...อาจจะได้ขอคำชี้แนะด้วย..คิดว่าคงจะกรุณานะคะ....
    
    
  • ณ ภาณุ

    3 สิงหาคม 2547 23:15 น. - comment id 305332

    สวัสดีครับคุณราม ผม นุ เองนะครับ ตอนนี้สมัครสมาชิกเว็บไซด์นี้แล้วครับ มีผลงานอยู่ 1 ชิ้นครับ ดีใจมาก ๆ ครับ ที่ได้รู้จักกับเว็บนี้ และผู้คนที่นี่ รู้สึกดี บอกไม่ถูกครับ ว่าง ๆ ขอเชิญคุณ ราม เยี่ยมชมผลงานของผมนะครับ สวัสดีครับ....
  • ราม ลิขิต

    4 สิงหาคม 2547 15:19 น. - comment id 305760

    สวัสดีครับคุณราชิกา, คุณ ณ ภาณุ
    
    คุณราชิกาครับ เต็มใจเป็นกำลังใจให้ขอรับ 
    
    ผู้ที่ผมเคารพนับถือท่านหนึ่ง บอกว่า ฉันท์นั้นมีทางเดียวที่จะสู้ได้ คือต้องขับเคี่ยวกับมันอย่างไม่ลดละ ท้อได้แต่ไม่ถอย
    
    ผมเองก็ยังคงฝึกฝนอยู่เช่นกัน ความก้าวหน้าที่อาจเกิดขึ้นบ้างคงเป็นเรื่องของ การเริ่มคุ้นเคยกับครุลหุ ไม่แปลกหน้าเช่นดังแต่ก่อนครับ
    
    .................................
    
    คุณ ณ ภาณุที่รัก ผมจะรีบหลบฟ้าหลบฝนเข้าไปสนทนาด้วยครับ อย่างไรหากช้าบ้าง โปรดให้อภัยด้วย ง่า-รามสูรแถวบ้านกับนางสาวเมขลาชอบล้อเล่นกันบ่อยเหลือเกิน ฮิ ๆ
  • ณ ภาณุ

    5 สิงหาคม 2547 23:17 น. - comment id 306969

    ผมเองขอมอบตัวเป็นศิษย์ของคุณ ราม ได้มั๊ยครับ ผมนับถือในความเป็นปราชญ์ของคุณ ราม อย่างจริงใจครับ ผมเองนับว่ายังมีความรู้ทางด้านนี้อยูน้อย หากได้เป็นศิษย์คุณ ราม คงจะทำให้ได้รับความรู้จากท่านอาจารย์รามอย่างท่วมท้นเลยทีเดียวครับ
  • ราม ลิขิต

    6 สิงหาคม 2547 10:58 น. - comment id 307235

    สวัสดีครับคุณ ณ ภาณุ
    
    เรามาเป็นเพื่อนกันดีกว่าครับ เพื่อความรื่นรมย์ในหลาย ๆ ด้าน 
    
    และหากไม่รังเกียจ ผมใคร่ที่จะแนะนำหนังสือสักเล่ม..วรรณวิเคราะห์ตำนานฉันทลักษณ์กับหลักการใหม่ โดย คมทวน คันธนู..กวีซีไรท์ท่านนี้เป็นผู้ที่ผมเคารพนับถือ อ่านอย่างพินิจพิเคราะห์ เก็บทุกถ้อยกระทงความมาขบคิด หากเห็นชอบด้วยก็ดำเนินตาม 
    
    ในเล่มจะกล่าวถึงโคลงฉันท์กาพย์กลอนในมุมมองใหม่ พร้อมทั้งอธิบายกลเม็ดเคล็ดลับของการประพันธ์ในหลายด้าน เชื่อว่าจะเป็นประโยชน์แก่คุณ ณ ภาณุบ้าง
    
    นอกจากนั้นสิ่งที่เราควรมีอยู่ข้างกายตลอดได้แก่ ตำราฉันทลักษณ์ เพื่อสะดวกในการค้นหารูปแบบ-กฎเกณฑ์ข้อบังคับต่าง ๆ และพจนานุกรมฉบับราชบณฑิตยสถาน ที่ควรมีไว้สอบทานคำศัพท์ที่ไม่แน่ใจ แม้เราจะเขียนได้ดีถึงขนาด แต่หากตกหล่นเรื่องการใช้ถ้อยคำและศัพท์แสง อาจทำให้งานเราหย่อนลงมาในสายตาท่านผู้อ่านได้
    
    ท้ายสุด..สิ่งหนึ่งที่ผมเองคิดอยู่ตลอดเวลาก็คือ เหนือฟ้ายังมีฟ้าเสมอ..ทำให้ผมปลอดโปร่งใจ
    
    ฮิ ๆ วันนีพูดมากผิดปกติไปหน่อย อย่าเพิ่งอุดหูนา
  • ณ ภาณุ

    6 สิงหาคม 2547 17:49 น. - comment id 307536

    ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดี ๆ ครับ แล้วผมจะไปหาหนังสือเล่มนี้มาอ่าน คิดว่าที่ห้องสมุดมหาวิทยาลัยคงจะมี ผมยืมมาอ่านอยู่เล่มหนึ่งของ คุณ คมทวน คันธนู เช่นกันครับ ชื่อ ผจงจารเทียบโบราณกวี กฏบน กลบท อ่านแล้วนับถือจริงๆ ครับ
    
    ยินดีและขอบคุณที่ได้ความรู้จากคุณรามครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน