พันดาวพันเดือนเลื่อนลาลับ พิลาศดับมอดแสงแรงอ่อนล้า ม้ามังกรดึงลากชากกระฉุดฟ้า พญาครุฑขี่เมฆาเกาะกินนรี เจ้ากิเลนเคราขาวยาวพาดบ่า ปากคาบปักษาเท้าเหยียบปักษี เลาะลัดตัดฟ้าย่างกายคำราม มันทั้งสามย่ำปฐพีตีไปทั่ว ไม่เกรงศักดิ์เกรงศรีมีใครกลัว สุดแสบชั่วมั่วหมดพลโลกา จะหาเพชรเม็ดงามมาปรามไว้ มาปราบใจเจ้าอหังการคร่า ซุกซ่อนกลเม็ดเด็ดย้อนรอย ส่งเจ้าพลอยรินมณีพลีร่างเชย กิเลนชิมรสพิษสวาทบ่เคย บ่วางบ่เว้นเลยจะปรนเปรอ ยิ่งลุ่มยิ่งหลงยิ่งรักใคร่ จวบตายใจใส่เสน่ห์พิฆาตธรรณ
17 พฤศจิกายน 2544 05:03 น. - comment id 19750
ดีจัง
17 พฤศจิกายน 2544 15:51 น. - comment id 19825
อ่านแล้วขนลุก คิคิ
17 พฤศจิกายน 2544 19:48 น. - comment id 19831
เขียนเก่งจัง
18 พฤศจิกายน 2544 14:36 น. - comment id 19949
คิดได้ไงอะ
19 พฤศจิกายน 2544 01:24 น. - comment id 19986
อยากเป็นกิเลนจัง
20 พฤศจิกายน 2544 05:30 น. - comment id 20234
คำขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมจากใจน่ะ
6 ธันวาคม 2544 17:01 น. - comment id 23175
ชอบบทนี้จังคำดีมากเลยอ่ะ แล้วก้อคิดได้งัยอ่ะ เก่งจัง