บัวชูใบใต้น้ำสูงล้ำลิ่ว โผล่พ้นผิวน้ำกระเพื่อมแลเลื่อมไหว พาดใบพิงอิงแนบแอบน้ำไป สายน้ำใสสั่นเลื่อนเคลื่อนใบลอย ยามแสงส่องต้องใส่ในน้ำนิ่ง ใบอาบผิงผึ่งแดดแผดเผาหน่อย สีของใบใสเชียวเขียวไม่น้อย ผิวใบพลอยพลิกผันเลื่อมมันทา ครั้นเย็นย่ำค่ำลงใบคงอยู่ ยังคงรู้ลอยเรื่อยแต่เฉื่อยหนา ก้านค่อยยาวสาวไปได้หลายวา แผ่ใบหลารอบกอรอแสงทอง จวบใบเคืองเหลืองไปไร้ราศี มีราคีขอบใบให้หม่นหมอง เกิดฉีกแหว่งแกว่งไหวไม่น่ามอง แล้วใบต้องหลุดต่ำเน่าช้ำตาย 26 มิถุนายน 2547