ทำไมต้องเป็นตัวเราที่เศร้า ทั้งที่เราทุ่มเทความภักดี รัก..ที่มอบกลับต้องชอกช้ำฤดี ทำเช่นนี้ผิดหรือไร รัก ที่จดจำเอาไว้ สอนใจให้เป็นบทเรียน รักใครควรชั่งยั้งใจ ไว้บ้าง เพื่อเป็น....นิทานสอนเรามผิดหวัง ไม่เป็นไร ไม่โกรธใคร ไม่เสแสร้ง ไม่ทิ่งแทงหัวใจใครข้างหลัง ไม่เป็นไร หากเขาไม่ อยู่ในพวัง หากเรายัง เป็นอย่างนี้ คงแย่ ไปอีกนาน เพื่อน ก็คือเพื่อน เอนดวงจิต ใยหยุดคิด ผิดใจหรือเปล่าหนา หากเขาคิเราผิดไม่เป็นไร ใยเธอ ไม่โทรมา จะว่าไรช่วยพาบอกมาที......................................
26 มิถุนายน 2547 11:05 น. - comment id 290086
บางครั้งความรักไม่ว่าจะแบบไหน...หากใจเรารัก..ก็อย่าถามเหตุผลเลยค่ะว่า..ทำไม........ .........สุขใจที่ได้รักเขา...ก็เพียงพอแล้วค่ะ...........
26 มิถุนายน 2547 16:29 น. - comment id 290222
ในเมื่อเป็นแค่เพียงเพื่อน ใยต้องโหยหวลรำพัน พบปะกันทุกวัน จะโทรทำไม....................... .......................................................................
27 มิถุนายน 2547 10:26 น. - comment id 290463
ถึง..........กรวดคะแม่น้ำ นั่นน่ะสิ เพราะไม่ได้ เจอทุกวัน ไม่ได้คุย ......................คนที่รู้คือตัวเราเอง