สายลมพัดสะบัดไกวน้ำไหวพลิ้ว คลื่นไปลิ่วเป็นระลอกแล่นหยอกส่าย สร้างริ้วรอยทยอยเลื่อนเคลื่อนยักย้าย มิเคยหน่ายเหนื่อยแรงแข่งกันไป เมื่อเรือล่องท่องชลน้ำล้นแหวก สายน้ำแยกเป็นสองมองสวยใส ดั่งเก็จแก้วแวววาวสกาวไกล เงินยวงไล้แสงลูบจูบนที ยามลมนิ่งพิงน้ำสวยล้ำนัก ผิวน้ำพักผ่อนแรงแห่งวิถี ดูราบเรียบเฉียบขาดเนียนลาดดี รับแสงสีสาดส่องต้องธารา ครั้นปลาผุดมุดดำทำเกิดฟอง ผิวน้ำต้องเป็นตุ่มเกาะกลุ่มหนา แล้วค่อยจางห่างไปให้จืดตา คือลีลาสวยล้ำสายน้ำเริง 15 มิถุนายน 2547
15 มิถุนายน 2547 22:49 น. - comment id 285506
โอ้หยดน้ำพลิ้วคล้อยลอยตามลม หมุนเกลียวกลมมนเนียนอย่างอ่อนไหว เเสงกระทบวาววับเลิศพิลัย บริสุทธ์ผ่องใสตลอดกาล อาจารย์เเต่งเพราะมากๆๆๆคับลีลาสายน้ำสวยมากคับ
16 มิถุนายน 2547 01:14 น. - comment id 285549
นี่ก็เป็นงานที่ลี่ต้องเรียนไว้เป็นตัวอย่างค่ะ เพราะเป็นการน่าทึ่งมากสำหรับคนที่หยิบยกประเด็นเล็กๆ ขึ้นมาเขียนงาน แล้วสามารถสร้างมุมมองบรรยายได้ละเอียดงดงาม อย่างเช่นประเด็นนี้ กล่าวเรื่อง *สายน้ำ* ถ้าลี่เขียน ก็คงจบตั้งแต่บาทแรกแล้วค่ะ ชื่นชมมากๆ ค่ะ .............................................................................................................................. ลี่...ผู้มาเยือน .
16 มิถุนายน 2547 02:07 น. - comment id 285562
อ่านแล้วเกิดความนุ่มนวลในอารมณ์ค่ะ เย็น เพราะมากค่ะพี่ที มาชื่นชมค่ะ
16 มิถุนายน 2547 07:56 น. - comment id 285581
มาเยี่ยมอ่านกลอนครับผม
16 มิถุนายน 2547 12:26 น. - comment id 285651
งานงามสมคุณนกตะวัน
17 มิถุนายน 2547 13:12 น. - comment id 286137
สายน้ำสายใจสายใยรัก สายทอถักรักร้อยสร้อยสายขวัญ สายน้ำไหลไม่หวนคืนลืมหวานวัน สายสวรรค์สายสวาทขาดแค่นี้....