ม่านฝน

นกตะวัน


มองม่านฝนบนฟ้าหล่นมาฝาก		
สายน้ำมากมัวหมดหลั่งรดไหล
แทรกเสียงร้องก้องฟ้ามาแต่ไกล		
พายุใหญ่ไม่หยุดเร็วรุดมา
ลมกระหน่ำซ้ำซัดพัดโยกไม้			
ฝนสาดใส่กระเซ็นเย็นนักหนา
ยามต้องอยู่ผู้เดียวเปลี่ยวอุรา			
ยากฟันฝ่าสายฝนด้นเดินทาง		
ต้องหลบใต้ในเงาเหล่าพฤกษา		
ซ่อนกายายืนชิดติดต้นขวาง
พอประทังยั้งฝนหล่นเป็นทาง			
ตามช่องว่างหว่างใบไม่ลังเล
พอฝนหมดลดหายสลายหน่อย		
จึงเคลื่อนคล้อยคลำทางมิห่างเห
ม่านมัวเพี้ยนเปลี่ยนไปฝนไม่เท
มนต์เสน่ห์สายฝนฉันค้นเจอ
7 มิถุนายน 2547				
comments powered by Disqus
  • ต๋องแต๋ง

    7 มิถุนายน 2547 17:50 น. - comment id 281503

    ม่านฝนบังตา
    หากานดาไม่เจอ
    ให้ปล่อยฝันเพ้อ
    แต่เธอไม่รู้เลย
  • เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

    8 มิถุนายน 2547 02:13 น. - comment id 281730

    ฝนตกหนักเหมือนกันหรอคะ???
    ฟ้าที่นี่ก็แลบ  แปลบๆ  น่ากลัว!มาเป็นกำลังใจจ้า!
  • ลี่...ผู้มาเยือน

    8 มิถุนายน 2547 13:19 น. - comment id 281879

    เค้าว่ากันว่า...ฟ้าหลังพายุหนัก....
    จะสวย และ ใส...จริงหรือเปล่าคะ
    ...................................................

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน