เมฆน้อย...ค่อยๆเคลื่อน เหมือนๆ...สายลมหนาว เริ่มทักทาย...กับสายดาว ที่พรายพราว...ทั่วฟ้ากว้าง ความคิดถึง...ขึงทั่วฟ้า ประดับประดา...ระยะห่าง ระหว่างดาว...ที่พราวพร่าง ระหว่างทาง...ของสองใจ คืนหนาว...ดาวเริ่มหนาว เมฆขาว...เริ่มอ่อนไหว ใจหนาว...ราวลมไล้ เป็นไป...เพราะคิดถึง หนาวไหม...เธอหนาวไหม เป็นอย่างไร...ในคืนซึ้งๆ มีกี่ที...ในนาทีหนึ่ง ที่คิดถึง...รักของเรา
8 พฤศจิกายน 2544 16:17 น. - comment id 18288
วันนี้อากาศดีจ้า... เลยมาอ่านกลอนเพราะๆ
8 พฤศจิกายน 2544 20:12 น. - comment id 18305
หายไปนาน .... ได้อ่านกลอนเพราะ ๆ ของ ตะวันอีกครั้ง ดีจังครับ
8 พฤศจิกายน 2544 20:20 น. - comment id 18306
เพราะมากจ้ะ..เราชอบกลอนที่ตะวันแต่งทุกบทกลอนเลย..อย่าหายไปนานๆอีกล่ะ
9 พฤศจิกายน 2544 00:15 น. - comment id 18325
สวยเหมือนเดิมเลยค่ะ
9 พฤศจิกายน 2544 07:11 น. - comment id 18361
หายไปนานเลยนะตะวัน.....เพราะเหมือนเดิมเลยค่ะ
9 พฤศจิกายน 2544 09:24 น. - comment id 18395
นั่นสิหายไปนานจริงๆ แต่ก็ยังคงความเป็นตะวันได้ดีจริงๆค่ะ
9 พฤศจิกายน 2544 09:54 น. - comment id 18409
เริ่มหนาวบ้างแล้วล่ะจ๊ะตอนเช้าๆ...และดึกสงัดแบบนี้(^_^)
9 พฤศจิกายน 2544 10:06 น. - comment id 18417
โร สุดๆ โรโคตรๆ
9 พฤศจิกายน 2544 10:44 น. - comment id 18437
ที่เชียงใหม่คงหนาวแล้ว ที่กรุงเทพอยากหนาว บ้างจัง ตอนนี้ร้อนๆ
9 พฤศจิกายน 2544 13:30 น. - comment id 18473
เพราะจัง.....(สงสัยคนเขียนกำลังโรแมนติกอยู่แน่เลย...อิอิ)
9 พฤศจิกายน 2544 15:09 น. - comment id 18489
ไม่ได้หายไปไหนหรอกครับ :) เพียงแค่ไม่ได้โพสกลอนมาเท่านั้นเอง ยังคงคอยแอบชำเลืองกลอนของคนอื่นๆอยู่ที่นี่เสมอ ไปไหนไม่รอดหรอกครับ :) ........อนึ่ง ที่เชียงใหม่ก็ยังไม่ค่อยหนาวเท่าไหร่เหมือนกันครับคุณคะน้า แต่ก็ไม่ร้อนแล้ว.......อสอง ขอบคุณทุกคนครับ
9 พฤศจิกายน 2544 17:09 น. - comment id 18533
มาหนาวด้วยคนค่ะ กลอนเพราะดีค่ะ
9 พฤศจิกายน 2544 20:35 น. - comment id 18549
เพราะค่ะ..(อ่านแล้วทำให้นึกใครบางคน..ที่ชอบมองท้องฟ้าเวลาเหงาอ่ะ)..