คิมหันต์หวนทวนมาพารุ่มร้อน อบอ้าวนอนนั่งยืนฝืนไม่ไหว ร้อนทั้งลมข่มพัดสัมผัสไป ทั้งร้อนใจเจียนบ้าหน้าบึ้งพลัน แม้ออกไปในสวนล้วนต้นไม้ แดดส่องใส่สว่างจ้าพร่าตาฉัน เห็นสิ่งใดให้ร้อนไม่ผ่อนกัน อ้าวทั้งวันเวียนวนทนได้ไง เหตุใดกันตะวันโตโมโหหนัก อยากประจักษ์แจ้งจริงเพราะสิ่งไหน จึงส่องแสงแรงจ้ามาเรื่อยไป มีเรื่องไรเร่งเร้าเผาทั้งเป็น คอยเธอนั้นสัญญาจะมาเยี่ยม หน้ายังเหี้ยมหาเรื่องเคืองให้เห็น หากเห็นหน้าพาใจให้แจ่มเย็น คงเลิกเพ่นพ่านกายคลายร้อนรน 29 เมษายน 2547
นกตะวัน 30 เม.ย. 2547 17:07 น. - ID 52436 
467
0
0
2 พฤษภาคม 2547 00:37 น. - comment id 258381
ร้อนปานใด ใครบอกร้อน มีตัวเราที่เร้าร้อนและบอกร้อน วันเวลาเปลี่ยน กาลเวลาเปลี่ยน ไม่นานหรอก ใจคงเปลี่ยนหายรุ่มร้อน หายร้อนกลับเย็นใจปานใน ใครบอกเย็น มีตัวเราที่เยือกเย็นและบอกเย็น วันเวลาเปลี่ยน กาลเวลาเปลี่ยน ไม่นานหรอก ใจคงเปลี่ยนหายรุ่มร้อน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
