สนครวญ

นกตะวัน


ยอดสนโยนโอนไหวลมไกวแกว่ง		
พายุแรงพัดเรื่อยโหมเฉื่อยฉิว
สนครวญคร่ำร่ำไห้ใบปลิดปลิว		
ได้ยินสยิวดังอยู่หดหู่ใจ
มองยอดสนล้นใบลมไล้ลูบ			
เหมือนมนต์จูบจากลมฤๅข่มไหว
ต้องเอนอ่อนผ่อนตามทุกยามไป		
ปล่อยลมใส่ส่งแรงแกร่งทุกวัน
ฟังสนครางพลางมองจ้องท้องฟ้า		
ยอดพฤกษาสะท้านลมผ่านผัน
คล้ายเสียงเธอเผลอครวญป่วนใจพลัน		
ยิ่งโศกศัลย์ซึมเศร้าแสนเหงาตรม
เธอไปลับฉับพลันไม่ทันลา			
สู่ฟากฟ้าฝั่งสวรรค์ฉันขื่นขม
ส่งเสียงครวญหวนไห้ในสายลม		
ดังระทมแทบคลั่งดั่งสนคราง
แด่ น้องหนึ่ง พิชเยศ เกตุรัศมีโรจน์ 
ผู้จากไปอย่างไม่มีวันกลับ เมื่อเดือนเมษายน 2545 
เหลือทิ้งไว้เพียงความทรงจำในวันวาน 
แต่ฉันยังคงได้ยินเสียงเธอเสมอ ยามใดที่เห็นยอดสนเอนไหว 
ส่งเสียงครวญครางในสายลม
26 เมษายน 2547				
comments powered by Disqus
  • อัลมิตรา

    26 เมษายน 2547 20:51 น. - comment id 254801

    ด้วยความอาลัย ..
  • ตฤณ

    27 เมษายน 2547 10:28 น. - comment id 255119

    กลอนธรรมชาติต้องยกให้พี่นกตะวันเลย อิอิ
  • น้ำใส

    27 เมษายน 2547 13:39 น. - comment id 255253

    ด้วยอาลัย...
  • วิจิตร ภู่เงิน

    27 เมษายน 2547 15:11 น. - comment id 255350

    ครับ .. บางครั้งผมก็อยากรั้งหลายๆสิ่งใว้เหมือนกัน .. แต่เวลาสอนให้ผมทำใจ
  • นกตะวัน

    27 เมษายน 2547 18:54 น. - comment id 255531

    ทุกๆมุมของธรรมชาติ
    แอบแฝงไว้ด้วยความงดงาม
    แต่อารมณ์และความรู้สึกของผู้พบเห็น
    ย่อมแตกต่างกันในแต่ละคน
    ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ของแต่ละคนที่ได้รับมา
    
    ขอบคุณทุกๆคนครับที่เข้ามาฟังเสียงสนครวญ
    หากเศร้าไปสักหน่อย ต้องขออภัยด้วยครับ
    
    
  • ณฐศร เกตุรัศมีโรจน์ (ลูกเกตุ)

    21 เมษายน 2550 13:54 น. - comment id 414972

    คิดถึงลุงผู้ที่ได้ล่วงลับ จากไปอย่างไม่มีวันกลับ
  • ณฐศร

    21 เมษายน 2550 14:32 น. - comment id 414973

    คิดถึงลุงหนึ่ง ผู้ที่ไดจากไปอย่างไม่มีวันกลับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน