เขาคูครวญ

นกตะวัน


นกเขาคูจู้ฮุกกูกู่ไม่ห่าง		
ฉันกลับครางร้องครวญโหยหวนหา
มีแต่ทุกข์สุขหายซูบกายมา		
ไม่มีค่าเทียมเขาเฝ้าคูไป
เขาคูล่อป้อปีกหลีกคลี่หาง		
อวดคู่พลางเอียงพลอดฉอดเสียงใส
เพราะคู่เจ้าเย้ายวนชวนสนใจ	
ทั้งฝันใฝ่อยู่เฝ้าเช้าจดเย็น
แต่คู่ฉันนั้นหายร่างกายลับ		
เธอไม่กลับมากล่อมด้อมให้เห็น
ทิ้งฉันอยู่ผู้เดียวเดี่ยวลำเค็ญ		
ต้องห่างเว้นว่างคนมาสนใจ
เห็นนกเขาเคล้าคู่คูพร่ำพลอด	
ฉันเคยกอดก่ายเธอเพ้อสดใส
นั่งชมนกวิหคนั้นคู่กันไป		
กลับร้างใครห่างคู่อยู่คนเดียว
22 เมษายน 2547				
comments powered by Disqus
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    23 เมษายน 2547 07:29 น. - comment id 252552

    วันนี้งานเยอะไปหน่อยไม่มีเวลานะครับ ต้องรีบไป โอกาสหน้าจะมาต่อกลอนด้วยนะครับ
  • ตฤณ

    23 เมษายน 2547 10:12 น. - comment id 252619

    นกเขา กลอนไพเราะค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน