ท่ามกลางแดดแผดเผาแสนเร่าร้อน เจ้าเกาะนอนนิ่งแนบแอบพฤกษา กางปีกใสใยบางสว่างตา ประหนึ่งท้าทายแสงร้อนแรงเลีย มิเคยหวั่นพรั่นภัยใต้แสงส่อง ยังคงท่องเที่ยวไปกล้าได้เสีย แมลงปอล้อลมบินข่มเพลีย แสนละเหี่ยโหยหาฝ่าแดดลม คือชีวิตลิขิตไว้ใต้แสงแดด ท่ามกลางแวดวงหญ้าท้าลมข่ม แม้เกาะเฉียงเอียงตัวไม่กลัวล้ม ฝืนนิ่งข่มขืนตัวลมรัวคลอ ถึงคราวรักปักใจใกล้ธารน้ำ สุขเหลือล้ำลดเลี้ยวเกี้ยวกันหนอ บินสมสู่อยู่ชิดตัวติดงอ ไม่เคยท้อทอรักปักหลักเพลิน บ้านนกตะวัน หนองแขม 16 เมษายน 2547
นกตะวัน 16 เม.ย. 2547 22:26 น. - ID 51306 
537
2
0
16 เมษายน 2547 23:48 น. - comment id 248207
++++ ลองหลับตาแล้วนึกถึง ++++++++ +++ เขียนได้ลึกซึ้งมากเลยค่ะ ++++++ ชอบมาก ๆ เลย ++++ มาเป็นกำลังใจนะค่ะ ++++
17 เมษายน 2547 12:09 น. - comment id 248296
บ้านนกหลังนี้เป็นรีสอร์ทหรอ...
17 เมษายน 2547 13:49 น. - comment id 248365
ไม่ได้เป็นรีสอร์ทสำหรับคนหรอกครับ แต่เป็นรีสอร์ทสำหรับสัตว์ตัวเล็กๆที่พอจะเข้ามาในรั้วบ้านได้ เวลาเห็นอะไรผ่านเข้ามาในรั้วบ้านจึงอดไม่ได้ที่จะแต่งกลอนถึง เพราะผมชอบบันทึกภาพด้วยตัวอักษร ถ้าหากทำให้ผู้อ่านเห็นอย่างที่เราเห็นได้ แสดงว่าเราบันทึกภาพได้ถูกใจผู้อ่าน
17 เมษายน 2547 16:25 น. - comment id 248512
...นางนวลน้อยลอยลงริมธารนำ สุขเหลือลำบ้านนกไพรในเมืองหลวง แมลงปอล้อเล่นรักเริงรมย์ เจ้าของชมนวลชื่นรื่นร้อยกรอง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
