จากเก้าอี้ที่ฉันหมั่นมานั่ง มองไปยังประตูดูสดใส เห็นไม้เลื้อยเฟื้อยลัดสะบัดใบ ยามลมใส่แสงลูบไล้จูบลา เมื่อมานั่งบังลมใต้ร่มไม้ เย็นชื่นใจประจำทุกค่ำหนา ได้พักร้อนผ่อนกายคลายเรื่อยมา คือคุณค่าของชีวิตลิขิตเอง คอยใส่ใจให้สวนล้วนพฤกษา ชุบชีวาให้กระชับกระฉับกระเฉง สมองโปร่งโล่งใสใจนักเลง ทั้งครื้นเครงหายขุ่นหมกมุ่นพัง เพราะสวนสวยช่วยเราขัดเกลาจิต เสมือนมิตรมาล้อมอ้อมหน้าหลัง ไม้ทุกต้นล้นใบให้ร่มบัง สีเขียวยังย้อมใจให้สุขจริง บ้านนกตะวัน หนองแขม 9 เมษายน 2547
นกตะวัน 9 เม.ย. 2547 20:27 น. - ID 50755 
581
2
0
10 เมษายน 2547 01:43 น. - comment id 244437
เป็นบรรยากาศที่น่าสัมผัสมากเลยค่ะ แต่งเก่งเสมอนะค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอด้วยค่ะ
10 เมษายน 2547 10:29 น. - comment id 244573
มาอ่านอย่างชื่นชมค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
