อาทิตย์ส่องท้องฟ้าสู่หน้าต่าง สุกสว่างแดดไสวในห้องฉัน ปลุกกายพลิกกระดิกตัวงัวเงียพลัน สายหรือนั่นนอนเนิ่นคงเกินพอ ลุกขึ้นจ้องมองออกไปนอกบ้าน ช่างสราญเริงรื่นสดชื่นหนอ ประตูรั้วมั่วแดดแผดเผาทอ ไม้เลื้อยล้อเล่นแสงลมแรงกัน ภายในรั้วทั่วไปใสสว่าง แดดส่องทางทาสวนชักชวนฉัน รีบเดินออกนอกบ้านสำราญทัน ยามแสงนั้นใสนวลยั่วยวนตา ยืนให้อุ่นกรุ่นแสงแห่งเช้าตรู่ หน้าประตูแดดต้องส่องพฤกษา ทาบสีทองของอาทิตย์ลิขิตมา คือคุณค่าคราอรุณอบอุ่นใจ บ้านนกตะวัน หนองแขม 4 เมษายน 2547
นกตะวัน 4 เม.ย. 2547 13:39 น. - ID 50278 
851
1
0
4 เมษายน 2547 15:13 น. - comment id 241280
แสงแดดอุ่นกรุ่นเอื้อเมื่อเช้าหนึ่ง การมาถึงแห่งหวังพลังน้อย ปวงดอกไม้เบิกบานนานรอคอย เมื่อแดดเช้าแสงคล้อยขึ้นคลอตา บทกวีงดงามธรรมชาติมากครับ แสงแดดนำมาซึ่งความหวังและอบอุ่น
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
