อุษาสางสายสิ้นไร้กลิ่นเสียง ดอกหญ้าเพียงสะบัดส่ายระบายฝัน เชิดชูกลีบแย้มท้าดวงตาวัน อวดสีสันสวยใสในทิวา แม้ต้อยต่ำกว่าใครในโลกล้วน ใครไม่หวลคิดถึงคะนึงหา ก็ขออยู่อย่างเขียมเจียมอุรา แค่ดอกหญ้าต่ำเตี้ยเรี่ยพื้นดิน!!!!.
รพี พรรณราย 5 มี.ค. 2547 16:07 น. - ID 48018 
1021
6
0
5 มีนาคม 2547 16:51 น. - comment id 225556
ดอกหญ้าต่ำเตี้ยเรี่ยดิน ก้อนหินจะอยู่เคียงข้าง หากเป็นดอกไม้ริมทาง ฉันก็ยังเคียงข้างคุณ
5 มีนาคม 2547 17:15 น. - comment id 225569
น้อมรับความปราถนาดี จากเจลใส ขอบคุณที่เมตตาให้ความเห็นและกำลังใจ
5 มีนาคม 2547 20:39 น. - comment id 225682
เขียนน่ารักมากค่ะ 7111 - รพี พรรณราย แล้วจะมาอ่านอีกนะคะ
5 มีนาคม 2547 21:19 น. - comment id 225701
แม้จะเป็นเพียงดอกหญ้าใช่ค่าน้อย หรือต่ำต้อยเกินไปในไพรสัณฑ์ เพราะเดี๋ยวนี้เขาหามาทำกัน กับศิลปะนับอนันต์มั่นสร้างเงิน *-*เดี๋ยวนี้ดอกผักตบ หรือดอกหญ้ามีค่ามากๆๆๆๆๆแล้วเหมือนกันค่ะ กลอนไพเราะ และความหมายดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งเก่งจัง*-*
5 มีนาคม 2547 21:40 น. - comment id 225716
ขอบคุณ tiki แอบไปอ่านงานของคุณด้วยความนิยมยกย่องมาหลายบท เป็นอะไรที่ผมชอบมาก ขอบคุณที่นักกลอนรุ่นคุณมาให้กำลังใจรุ่นน้อง ขอบคุณ ผู้หญิงไร้เงา กวีในดวงใจอีกคนที่มีฝีมืออยู่ในชั้นแนวหน้า
5 มีนาคม 2547 22:44 น. - comment id 225762
แวะ..มาอ่าน... งานที่สอง... อย่าจะต่ออีก..บทกลอนให้.. แต่กลัว..คุณคุณ..จะเบื่อกัน.. เพราะภูตะวัน...ต่อ..มาหลายกลอนแล้ว วันนี้แวะมาชมเฉย ๆ แล้วกัน.. ปล. ชอบดอกหญ้ามาก...ไม่เคยมองว่าต่ำต้อย..เลย...
6 มีนาคม 2547 02:27 น. - comment id 225856
เพียงดอกหญ้าฤาดอกฟ้าค่าในสิทธิ์ อยู่ที่จิตผจงใจเลือกไปหอม แม้ดอกหญ้าใครรู้ค่ารู้จริงปลอม ผึ้งบินตอมตรีกสักนิดสถิตย์กาล โลกหมุนไปใจคนวนเวียนหมุน รักละมุนลุ้นไล่ไร้รสหวาน ดอกอะไรจางจืดด้วยวัยวาร หยัดยืนนานใช่ที่เกิด..แต่กรรมเวร (จะเป็นดอกอะไร ก็ หวานไหวทั้งนั้นแหละ)
6 มีนาคม 2547 14:35 น. - comment id 225958
ขอบพระคุณ คุณภูตะวัน ตะวันรอน มิตรคนแรกของคนว้าเหว่ แสดงความจริงใจแห่งมิตร ต้อนรับขับสู้ด้วยน้ำใจ ขอจำหลักไว้ในดวงใจนิรันดร์ ขอบพระคุณ คุณอาภาภัส ที่กรุณาให้ความเห็นด้วยบทกลอนซึ้งๆหวามไหว ขอจารึกไว้ตลอดไป
6 มีนาคม 2547 16:38 น. - comment id 226041
ดอกเอ๋ยเจ้าดอกหญ้า ไร้ราคาต่ำต้อยไกล เพ่งพิศเมื่อชิดใกล้ งามซึ้งใจใคร่ยลยิน แม้นเจ้าไม่เด่นดัง สวยสะพรั่งทั้งธานินทร์ เกลื่อนไปทั่วทุกถิ่น ณ.แดนดินในดงดอน ให้ความสุขสดใส แก่พฤกษ์ไพรในสิงขร งามล้ำทุกคำวอน คุณค่าซ่อนอยู่ภายใน....ฯ ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนมีคุณค่าอยู่ในตัวเอง...อยู่ที่ว่า..เรามองเห็นคุณค่านั้น..หรือยัง???... เป็นอีกหนึ่งมุมมองนะคะ..แวะมาทักทายค่ะ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
