........ให้ฉันเป็นนกน้อยในกรงใจเธอ ให้ฉันพร่ำเพ้อรักเธอไม่เหือดหาย เอื้อนว่ารักสายบ่ายเย็นไม่เคลือนคลาย จนชีพวาย ยังเอ่ยอ้างว่ารักเธอ ................. ให้ฉันเป้นพฤกษาสวยแจกันหรู จะช่อชูพราวพร่าวความสดใส ส่งกลิ่นหอมอบอวลระรื่นไกล ให้เธอได้แย้มยิ้มยามชื่นชม ...........................แต่ฉันเป็นเพียงนกกาช่างน่าขำ ไม่อาจทำเสียงกางเขนเด่นเสนอ ไม่มีคำเอ่ยอ้างอันเลิศเลอ คงเสนอได้เพียงโปรดเห็นใจ ..............................................แลตัวฉันเปรียบได้ดั่งพฤกษาข้างถนน ให้เธอชมได้เพียงกลิ่นและสีไม่สดใส ฉันให้เธอได้แค่เพียงความอุ่นใจ ฉันทำได้เพียงจูบลมชมเงาเธอ..................
4 มีนาคม 2547 17:11 น. - comment id 224961
หากเธอเป็นพฤกษาข้างถนน จะเป็นคนเอื้อมมือไขว่คว้าได้ หากเธอเป็นนกกาอย่าอาลัย ฉันจะเก็บเธอไว้ในกรงทอง ไม่ต้องการให้เปลี่ยนเป็นเช่นคนอื่น ตรงที่ยืนชื่นใจอย่าได้หมอง รักด้วยรักด้วยอื่นใดใครจักมอง จะขอจองใจรักปักกมล
4 มีนาคม 2547 17:29 น. - comment id 224971
เขียนได้น่ารักดีค่ะ
4 มีนาคม 2547 20:06 น. - comment id 225078
หวานแห๋วดีจังนะ
4 มีนาคม 2547 20:57 น. - comment id 225119
เขียนได้ดีมากจริงจริงครับ... มาเป็นไหม ดอกไม้ ในใจฉัน ให้เบ่งบาน ทุกวัน ทั้งฝันตื่น มาเป็นไหม คนสำคัญ ของวันคืน เป็นความชื่น ความชม ในชีวิต....
4 มีนาคม 2547 22:16 น. - comment id 225180
แม้เธอเป็นนกกาใช่น่าขำ เพียงแค่การกระทำที่ให้ฉัน ก็เพียงพอแล้วนั้นรู้หรือยัง ว่าตัวฉันผูกพันเธอเหลือเกิน *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ เก่งจัง*-*