หน้าส่วนตัว
ท้องฟ้า...มืดมิด...ไร้แสง
สายลม..รุนแรง..หวั่นไหว
ฝนพรำ...ฟ้าร้อง...ก้องไพร
รู้สึก...เหงาใจ...ไร้เธอ
ความเหงา...มาเยือน...อีกหน
ทำร้าย...ใจคน...ปวดร้าว
ปล่อยใจ..ให้อยู่..กับเหงา
เหว่ว้า..อ้างว้าง..เดียวดาย
ยามเมื่อ..สายฝน...โปรยปราย
นกน้อย...บินว่อน..กลับรัง
เปียกฝน...สลัดตัว..คลายฝน
ท่ามกลาง...พายุ...รุนแรง
ยามนี้...หวนให้..เฝ้านับ
เม็ดฝน...โปรยหลั่ง...จากฟ้า
เป็นอยู่...อย่างนี้...ทุกเวลา
แผ่นฟ้า..กว้างไกล...จริงจริง
รุ้งสวรรค์ 9 ก.พ. 2547 17:26 น. - ID 46408 
1666
5
0
9 กุมภาพันธ์ 2547 17:37 น. - comment id 213960
ไกล้วานเลนไทน์แล้วนี่ ฝนรักคงทำให้ชุ่มหัวใจได้นะ อิอิ เป็นไงบ้างแวะมาทักทาย
9 กุมภาพันธ์ 2547 23:02 น. - comment id 214200
ขอเป็นสายฝนพรายพร่าง ยามที่ใจเธออ้างว้างแทบหม่นไหม้ คอยเทความรักมากมายไว้ในใจ และจะคอยอยู่ใกล้ๆ เธอเรื่อยมา ขอเป็นสายลมพร่างพรมคนเหงา เธอจะรู้ว่าทุกคราว ยังห่วงหา ในขณะที่โลกหมุนไปทุกเวลา เธอจะมีฉันอยู่เคียงข้างเธอเสมอมา คนดี ขอนั่งมองฝนด้วยคนค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2547 17:20 น. - comment id 214539
ความเหงามาเยือนตัวฉัน เหมือนวันที่เขาห่างหาย เหลือแต่ตนเองเดียวดาย ไร้ร้างคนข้างกายตามเคย *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*
10 กุมภาพันธ์ 2547 18:38 น. - comment id 214570
ขอบใจที่ไพเราะ ในทำนองเสนาะที่แสนหวาน เพียงเพื่อให้เธอได้มาอ่าน แค่นี้ฉันก็ดีใจ
10 กุมภาพันธ์ 2547 21:11 น. - comment id 214684
เพราะมากเรยคับ เพื่อนแนะนำเวบนี้ก้อเรยเปิดดูถูกใจมากเรยคับ แต่ผมก้อแต่กลอนไม่เก่งก้อขอพูดเปงคำพูดธรรมดาก้อเเร้วกันนะครับ
13 กุมภาพันธ์ 2547 19:18 น. - comment id 215788
สายฝนที่ฉ่ำเย็นอาจนำพาความสดชื่นมาสู่ใจ เสียงกระหน่ำแห่งฝากฟ้าอาจเป็นเสียงกู่ก้องบอกความคิดถึง ฟ้าแลบแปลบปลาบอาจเป็นแสงแห่งพลังเมื่อฟ้าพลิกฟื้นสู่วันใหม่ ชีวิตที่เจิดจ้ามักผ่านคืนวันที่หวั่นเกรงแต่เราก็ผ่านมันไปได้เสมอ
16 กุมภาพันธ์ 2547 09:54 น. - comment id 216891
อืมหายไปไหนมาหรือครับเปิ้ล คิดถึงนะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
