เทียนหยดย้อยห้อยดอกเย้าหยอกลม แดดส่องข่มชมกลีบรีบคลี่แย้ม ม่วงสดใสได้แสงสีทองแซม สวยแฉล้มแต้มใส่ให้สีรั้ว ผึ้งผีเสื้อเมื่อเห็นเป็นบินหา ตอมมาลาคว้าดอกห้อยหยอกยั่ว เกาะดูดด่ำฉ่ำเกสรชอนหมองมัว เมาเกลือกกลั้วมั่วกลีบจนลีบบาง ครั้นผลเหลืองเรืองใสห้อยไกวแกว่ง ลมกลับแล้งแรงปัดโชยพัดห่าง นกมองเห็นเป็นจ้องมองไม่วาง แล้วบินห่างร้างไปไม่เหลียวมา เม็ดมีพิษติดผลใครทนไหว เผลอกินไปได้เรื่องเปลืองรักษา ต้องสิ้นลมซมตายวายชีวา สวยนักหนาน่าคิดพิษร้ายแรง
นกตะวัน 19 ธ.ค. 2546 12:53 น. - ID 43217 
3689
3
0
19 ธันวาคม 2546 13:57 น. - comment id 192750
ผลไม้บางชนิดมีพิษร้าย ทานไม่ได้คนไม่รู้ดูไม่เป็น ฉะนั้นต้องคอยมองให้เราเห็น ว่านกนั้นทานเล่นเป็นเช่นไหร่ *-*มีคนเลยบอกไว้ว่า ผลไม้ถ้าเราจำเป็นต้องเก็บของป่ามาทาน ให้ดูตามนกกา ถ้านกกาทานได้ เราก็ทานได้ จริงไหมค่ะ กลอนไพเราะมากเลยค่ะ แต่ตอนแรกนึกไปเป็นเทียนที่ให้แสงสว่างนะค่ะ พออ่านแล้วจึงเข้าใจ แต่งเก่งมากเลยค่ะ ชื่นชมเสมอ*-*
19 ธันวาคม 2546 18:08 น. - comment id 192809
เขียนดีค่ะ
20 ธันวาคม 2546 12:44 น. - comment id 192957
หากเทียนหยดใส่ฉัน-ฉันก็ร้อน ดั่งไฟฟอนถูกกายและแผดเผา เทียนหยดลงสะดุ้งไม่ใช่เบา เธอจะเอาเทียนหยดฉันทำไม แสบนะ โอ้ย!อ้าย!ว้าย!กรี๊ด! แสบร้อน!
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
