โอ้ทุ่งร้างนางพญากลางป่าเขา ฉันเร่งเร้าเข้าหาเพื่อมาเห็น แม้ดั้นด้นค้นทางอย่างลำเค็ญ แค่ได้เห็นเป็นปลื้มลืมไม่นาน ต้นหญ้าเพ็กเล็กสูงจูงใจฉัน ใคร่เห็นมันนั้นแพร่แผ่ไพศาล เป็นผืนใหญ่ในพนามาชั่วกาล คนกล่าวขานนานนมมาชมกัน อยู่แวดล้อมอ้อมเลี้ยวป่าเขียวสน แดดส่องล้นจนเหลืองเรืองสีสัน หมูเก้งกวางช้างป่ามาทุกวัน เล็มหญ้าสั้นพลันสะพัดระบัดใบ แต่วันนี้มีไฟลามไล่ป่า ทั่วหย่อมหญ้ามาช้ำหมองดำไหม้ ทุ่งเคยเขียวเลี้ยวลดสดกว้างไกล แห้งตายได้ในพริบตาน่าเศร้าจริง
นกตะวัน 10 ธ.ค. 2546 12:35 น. - ID 42716 
620
4
0
10 ธันวาคม 2546 18:22 น. - comment id 189495
เป็นประจำนะคะ ปลายฝนต้นหนาว เนี้ย
10 ธันวาคม 2546 19:49 น. - comment id 189538
เป็นอะไรที่น่าเศร้า เหมือนเขาทั้งเขาถูกเผาทิ้ง ฉันไม่เห็นสิ่งสวยงามให้ประวิง ทำให้เห็นแต่บางสิ่งที่ไม่สวยงาม *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ น่าเสียดายนะค่ะที่ธรรมชาติที่สวยงามต้องถูกทำลายไป เศร้าจังเลยค่ะ*-*
10 ธันวาคม 2546 20:24 น. - comment id 189560
หลังไฟไหม้ เมื่อฝนมา หญ้าเพ็กจะแตกใบอ่อน (ระบัดใบ) สัตว์ป่าจะพากันมากินใบอ่อน แล้วทุ่งนางพญาจะฟื้นคืนชีวิต เขียวขจีขึ้นมาอีกครั้ง หมุนเวียนเปลี่ยนไปเช่นนี้เรื่อยๆ ทำให้ธรรมชาติเหนือทุ่งนางพญาในแต่ละฤดูกาลสวยงามแตกต่างกัน (ไม่เคยมีฤดูกาลที่ไม่สวยเลย จริงหรือเปล่าเนี่ย)
10 ธันวาคม 2546 22:48 น. - comment id 189628
ดีจังเลยนะค่ะถ้าเป็นแบบนั้น เพราะทุกฤดูกาลที่เปลี่ยนผันที่สรรสร้าง คงมีสิ่งที่ธรรมชาติได้ปล่อยวาง และได้สร้างให้เราเห็นเป็นสิ่งสวยงาม *-*อยากไปเห็นจังเลยค่ะ ขอบคุณนะค่ะสำหรับคำชี้แจง ทำให้รับทราบอะไร ๆ ขึ้นเยอะเลยค่ะ*-*
10 ธันวาคม 2546 22:55 น. - comment id 189631
ดีจังเลยนะค่ะถ้าเป็นแบบนั้น เพราะทุกฤดูกาลที่เปลี่ยนผันที่สรรสร้าง คงมีสิ่งที่ธรรมชาติได้ปล่อยวาง และได้สร้างให้เราเห็นเป็นสิ่งสวยงาม *-*อยากไปเห็นจังเลยค่ะ ขอบคุณนะค่ะสำหรับคำชี้แจง ทำให้รับทราบอะไร ๆ ขึ้นเยอะเลยค่ะ*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
