ยามวสันต์แสนหวานผ่านไปแล้ว ดอกนมแมวหน้าบ้านเริ่มบานคลี่ ระรวยรินกลิ่นไกลทอดไมตรี แก่คนที่อิ่มเอมเปรมอุรา สดับเพลงเหมันต์อันหวามไหว แสงสีสดสวยใสในโลกหล้า ในสายลมกลิ่นรัญจวนมวลผกา ริมปลายฟ้าเมฆส้มอมชมพู สาลิกาขับขานประสานเสียง สร้องสำเนียงสกุณาเพรียกหาคู่ ทั้งเกสรดอกไม้พรั่งพรายพรู โปรยเรณูสู่เหมันต์อันรื่นรมย์ กลีบเบาบางลางเลือนเหมือนแพรแก้ว คลี่คลุมแผ่วทิวป่าน่าสุขสม ไหวระริกเห่กล่อมย้อมอารมณ์ แก่คนตรมดักดาน....แห่งบ้านนา.
พรระวี 2 ธ.ค. 2546 21:18 น. - ID 42313 
1096
6
0
2 ธันวาคม 2546 21:41 น. - comment id 187056
แก่คนตรมดักดาน....แห่งบ้านนา. พรระวี..สาวบ้านนาอ่านแล้วอยากร้องไห้เลยค่ะ ตามประสาคนหัวอกเดียวกัน ร้องดีกว่านาทีนี้..ฮือๆๆๆ สงสารและซึ้งใจมาก ... ห้ามเรียกท่านพี่อีก..เศร้าจนลืมเลยนะที่สัญญา
2 ธันวาคม 2546 21:57 น. - comment id 187064
อยากได้เห็นของจริงจังเลยครับ คงสวยมาก
2 ธันวาคม 2546 21:58 น. - comment id 187065
แม้แสนไกลยังคิดถึงคนึงหา ฝากใจมากับสายลมพรมพริ้วหวาน มนต์เหมันต์ฝันสู่คู่นงคราญ ทุกวันวารรอคอยเธอละเมอครวญ...ฯ มาร่วมฝัน..มนต์เหมันต์..กับคุณพรระวีค่ะ บทกลอนไพราะมากค่ะ
3 ธันวาคม 2546 01:54 น. - comment id 187158
เหมันต์มาเยือนคล้ายเหมือนฝัน มีหมอกตอนเช้าเป็นพะวังช่างแสนหนาว ไม่รู้ว่าเหมันต์เมื่อไรจะหมดยาว ให้ฉันไม่ต้องหนาวร้าวทรวงใน *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*
3 ธันวาคม 2546 09:16 น. - comment id 187190
ปรายระบัดสะบัดปลายไหวหวาดหวั่น เพียงหนึ่งนั้นหยาดหยดรดนัยหมาย มนต์เหมันต์ผันเยือนเมื่อปีกลาย ว่ารักคลายจึงระบัดสะบัดใจ เฉกราตรีมีเดือนเยือนคู่ฟ้า มวลดารารายล้อมโอบกล่อมใกล้ กระต่ายน้อยพลอยชะเง้อละเมอไป เกินจะไขว่อิงแอบแนบชิดเดือน จึงระบายบทกลอนออดอ้อนว่า ระบัดมาพระพายหมายเสมือน ฝากหนึ่งคำย้ำจิตพินิจเตือน ว่าอย่าเลือนลบลี้หนีนภา ขอสะบัดอักษรอ้อนอีกครั้ง ด้วยจิตยังเศร้าโศกวิโยคว่า หากรับรู้กู่ขานกานท์พรรณา เพียงต่อกลอนอีกคราว่าอาลัย .. รู้สึกสับสนในกลอนของตัวเองเหมือนกันค่ะ ขออนุญาตทำเลอะเทอะหน่อยนะคะ มึนเหลือเกิน เป็นหวัดมาสองสัปดาห์แล้วค่ะ คิดว่าปลายสัปดาห์นี้คงต้องเข้าแอ๊ตมิทไปนอนเล่นที่ รพ. แน่ๆเลยค่ะ
3 ธันวาคม 2546 11:27 น. - comment id 187206
เพราะมากค่ะ คิดถึงบรรยากาศที่บ้างขึ้นมาเลยค่ะ ไม่มีที่ไหนให้ความอบอุ่นเท่าบ้านได้อีกแล้ว
3 ธันวาคม 2546 11:52 น. - comment id 187216
ขอบพระคุณ: 1.ท่าน(พี่)พุด พัดชา สาวบ้านนาหัวอกเดียวกัน ความรู้สึกคงมิแตกต่าง 2.ท่าน doctorchira ไม่ทราบว่าเป็นคุณหมอสายใด 3.ท่านราชิกา มิตรเก่าแก่คู่ไทยโพฯมานานจนรู้ใจรักใคร่ฉันท์มิตรเสมอมา 4.ท่านผู้หญิงไร้เงา มิตรเก่าอีกท่านหนึ่ง ซึ้งกันเสมอในงานของกันและกัน 5.ท่านมหามิตรตลอดกาล อัลมิตรา ประทีปส่องทางแก่เหล่ากวีหน้าใหม่แห่งรัตนโกสินทร์ 6.ท่านกะหนุงกะหนิง มิตรใหม่ ผู้มีน้ำใจรักธรรมชาติเหมือนกัน
4 ธันวาคม 2546 19:50 น. - comment id 187632
มนต์เหมันต์ รัญจวน ปั่นป่วนจิต ไร้คนชิด เคียงกาย ใจอับเฉา หนาวลมผ่าน สะท้านทรวง ช่วงตื่นเช้า ไร้ตัวเจ้า กอดหมอนข้าง อ้างว้างใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
