คืออารมณ์ผ่อนคลายที่อยากพัก ให้ความรักวิ่งพล่านเข้ามาพบ หลบงาน ห่างเมือง หามุมสงบ เพื่อสยบหัวใจที่ใคร่นัก ปล่อยไปสู่ธรรมชาติอากาศโปร่ง โล่งถนนวิ่งห้ออย่างต่อเนื่อง ทักใบไม้รายทางเขียวพร่างเรือง เอมประเทืองใจอิ่มพริ้มสุขใจ (ความรู้สึกยังแต่งไม่จบ แวะเข้ามาเขียนสดๆ ถ้าจะมีใครแต่งต่อจากนี้ก็ยินดีครับ)
22 พฤศจิกายน 2546 23:43 น. - comment id 184107
และไม่ต้องการอะไรนอกจากเธอ ที่ฉันอยากอยู่เสมอชิดใกล้ ไม่ต้องการเห็นแสงสีสิวิไว นอกจากคนในใจที่ใช่เธอ และต้องการเป็นอย่างเช่นนี้ ไม่อยากมีวันกลับหรือดับเพ้อ ด้วยว่าความสงบที่พบเจอ มีเพียงเธอและฉันเท่านั้นพอ *-*ต่อแบบมั่วหน่อย ๆ นะค่ะ อิ อิ*-*
23 พฤศจิกายน 2546 11:45 น. - comment id 184300
ก็ยังดีกว่าไม่ได้ต่อน่ะ
23 พฤศจิกายน 2546 12:16 น. - comment id 184316
ตายล่ะ! ผมแต่งต่อไม่ได้อ่าคับ ไปไม่เป็นจริงๆ ขอเข้ามาอ่านเฉยๆ ละกาน..
25 พฤศจิกายน 2546 09:10 น. - comment id 184773
คืออารมณ์ผ่อนคลายที่อยากพัก ให้ความรักวิ่งพล่านเข้ามาพบ หลบงาน ห่างเมือง หามุมสงบ เพื่อสยบหัวใจที่ใคร่นัก ปล่อยไปสู่ธรรมชาติอากาศโปร่ง โล่งถนนวิ่งห้ออย่างต่อเนื่อง ทักใบไม้รายทางเขียวพร่างเรือง เอมประเทืองใจอิ่มพริ้มสุขใจ ......................................... บรรยากาศยามนี้ดียิ่งนัก หากเจอรักเราคงต้องเผลอไผล แล้วหากว่าเจอจริงจริงจะทำไง โอ้แล้วใจเรายังไม่รู้เลย เจอกับคนมามากล้วนหลากจิต คนที่คิดตรงกันกลับนิ่งเฉย เสียเวลาเสียแรงเปล่าจริงนักเอย เธอไม่เคยรับรู้ในใจที่ฉันมี ในเวลาอย่างนี้จึงมาหลบลี้ ฉันไม่มีแม้แม้เหตุที่หลบหนี อยากจะไปห่างไกลเธอคนดี พอซะทีสิ่งนี้ความวุ่นวาย....... .......................*******.......... ตะแหน่วๆ ต่ะแน๊วๆ ....อิอิ ต่อไม่ได้เรื่องเลยอ่ะคะ....55
25 พฤศจิกายน 2546 09:11 น. - comment id 184774
เจอกับคนมามากล้วนหลากจิต คนที่คิดตรงกันกลับนิ่งเฉย เสียเวลาเสียแรงเปล่าจริงนักเอย เธอไม่เคยรับรู้ใจที่ฉันมี ........... ตัดคำว่าในออกค่ะ อิอิ แต่งเกินมาคำนึง
25 พฤศจิกายน 2546 09:12 น. - comment id 184775
ในเวลาอย่างนี้จึงมาหลบลี้ ฉันไม่มีแม้เหตุที่หลบหนี อยากจะไปห่างไกลเธอคนดี พอซะทีสิ่งนี้ความวุ่นวาย....... ******เอาอีกละ ท่าทางเราจารีบเกินไปโทษน้าค้ะ
26 พฤศจิกายน 2546 01:06 น. - comment id 185017
:))