ท้อผลิดอกซอกกิ่งทิ้งใบหล่น สวยเหลือล้นจนมองจ้องมิเบื่อ ชมพูเด่นเน้นแดงแสงแดดเจือ สีหวานเรื่อเมื่อเห็นแสนเย็นตา มองออกไปไกลใกล้ให้สดชื่น สวนร่มรื่นยืนสบายคลายเมื่อยขา เจ้าของสวนล้วนขยันหมั่นปลูกมา จนดอกอ้าท้าตะวันครั้นหนาวเยือน งามดอกท้อล้อลมพัดข่มโชย กลีบบางโบยโรยร่วงบิดควงเคลื่อน หล่นคลุมดินถิ่นหล้ามาแรมเดือน เห็นดอกเกลื่อนเลือนไกลในพงหญ้า เหตุไฉนดอกไม้นี้มีชื่อท้อ ทำใจฟ่อห่อเหี่ยวเลิกเหลียวหา แต่ยามเห็นเป็นสุขทุกข์ส่างซา ดอกบานอ้าจ้าอร่ามงามชมพู
นกตะวัน 10 พ.ย. 2546 17:19 น. - ID 41253 
1617
1
0
10 พฤศจิกายน 2546 23:58 น. - comment id 180375
พอได้ยินชื่อว่าท้อแล้วขอผ่าน ด้วยกลัวว่าจะร้าวรานถ้าสานต่อ แต่ถ้าเป็นลูกท้อที่กินได้ให้ผลพอ ขอกินต่อด้วยชอบนักกับลูกท้อ ***กลอนไพเราะอีกแล้วซิค่ะ แต่งเก่งจริงๆ เลยค่ะ ยอมรับและนับถือค่ะ***
11 พฤศจิกายน 2546 12:32 น. - comment id 180470
บทกวีพี่นกคืออมตะงามในดวงใจพุดค่ะ และจะกลับไปอ่านทุกงานอีกครั้งและอีกครั้ง พุดขอเป็นกำลังใจให้พี่นกเขียนเก็บไว้ที่นี่ตลอดไปนะคะ อย่าหายไปพุดเสียดายฝืมือและสมองสองดวงตาราวแสนล้ำค่านี้ค่ะที่หายากยิ่งนัก รักและรัก สัญญาค่ะจะไปซื้อหนังสือแน่นอน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
