***************************************** จันทร์กระจ่างรางเรืองเป็นเนืองนิตย์ ลอยสถิตกลางหาวพราวเวหา แม้นเมฆคล้อยลอยเลื่อนเลือนนภา แสงแจ่มจ้าหาได้หายจากไป ถึงกลางวันสุริยันแจ่มประจักษ์ เงาจันทราอารักษ์อยู่ใกล้ใกล้ ถึงราตรีแรมร้างห่างจันทร์ไป แสงสดใสใจคะนึงถึงมิวาย หากจันทร์เจ้าที่เฝ้าปองมองไม่เห็น ดาราน้อยลอยเด่นมิเว้นหาย โอ้จันทร์เจ้าสกาวฟ้าอย่าเดียวดาย แสงดาวรายพรายเรียงอยู่เคียงจันทร์ *******************************************