ยามเช้า...ในสายหมอก

นกตะวัน


หมอกโรยตัวยั่วเย้าเหมือนเฝ้าหยอก		
ลอยระลอกหลอกฉันหันเข้าหา
แผ่คลุมทั่วมัวหม่นจนมึนชา			
แลเหลียวมาหาใครไม่เห็นมี
มองออกไปไกลใกล้ให้เปล่าเปลี่ยว		
ยากลดเลี้ยวเที่ยวเพลินเดินทุกที่
ด้วยหมอกหนามามิดปิดทันที		
เหมือนอยู่นี่ไม่มีใครให้พูดกัน
แล้วแสงแดดแผดรอนค่อยร้อนกล้า		
ไล่หมอกหนามาหายคลายหนาวสั่น
มองทางไหนในพนาป่าพืชพรรณ		
เริ่มเขียวพลันทันตาชวนน่ามอง
เหล่านกป่ามาร้องก้องภูเขา			
เสียงรบเร้าเอาใจให้เราจ้อง
ต่างค้นหาปักษานกวิหคมอง		
ยืนยกกล้องส่องฝ่าคราหมอกจาง				
comments powered by Disqus
  • ชัยชนะ

    29 ตุลาคม 2546 07:56 น. - comment id 177029

    ความงดงาม ฟ้าบันดาล ประทานให้
    งามวิไล ไพรพนา ทั่วป่าเขา
    ให้ชื่นบาน เบิกใจ ในยามเช้า
    เมืองไทยเรา เที่ยวท่อง ล่องสราญ
    
  • ลำน้ำน่าน

    29 ตุลาคม 2546 10:36 น. - comment id 177052

    อ่านบทกวีทำให้คิดถึง
    ยามเช้าในสายลมหนาว
    ที่เคยเขียนก่อนหน้านี้
    ไพเราะมากครับ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    29 ตุลาคม 2546 21:31 น. - comment id 177174

    สายหมอกจางจากไปให้ไกลลับ
    เหลือเพียงจับภาพสวยด้วยสีใส
    เป็นภาพป่านกเขาลำเนาไพร
    ที่งามจับหัวใจคนได้ดู
    
    ***เป็นธรรมชาติที่น่าไปสัมผัสมากเลยค่ะ***
  • tiki

    29 ตุลาคม 2546 23:21 น. - comment id 177254

    สวยมากค่ะ คำบรรยายนะนกตะวันคะ
    ถ่ายรูปเก็บไว้แล้ว บรรยายสรรพคุณ
    นกไทยด้วยนะคะ
    
    ลง สเปซี่ ฯลฯ
    อยากอ่านรวมเล่มจัง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน