หน้าส่วนตัว
คิดถึงมากจากทรวงเฝ้าห่วงหา
มิรู้ว่าเธอนี้อยู่ที่ไหน
ที่ดวงดาวพราวพร่างน้ำค้างไพร
หรือซ่อนในแผ่นฟ้ายามราตรี
ทั้งอยู่ในเรียวรุ้งที่คุ้งโค้ง
และเชื่อมโยงพสุธาฟ้าทุกที่
หรือซ่อนในเกลียวคลื่นผืนวารี
เป็นดอกไม้หลากสีมากมีมนต์
ทั้งเป็นจันทร์ส่องแสงแต่งฟากฟ้า
หรือภูผาแมกไม้เติบใบต้น
เป็นแสงแดดอุ่นไอยามได้ยล
เป็นสายฝนฉ่ำชื่นสู่ผืนดิน
หรือเป็นลมห่มหล้าอาบฟ้ากว้าง
เป็นสายหมอกลอยคว้างทั่วทางถิ่น
เป็นนกน้อยอิสระจะโบยบิน
เป็นเหมือนกลิ่นบุปผาเหล่ามาลี
แท้จริงเธองดงามด้วยความฝัน
งามดุจจันทร์ดั่งดาวพราวแสงสี
คือแมกไม้ภูผามหานที
โลกวันนี้มีเธอป้องคุ้มผองภัย
ย้อนให้เราตรึกตรองมองแล้วคิด
ช่วงชีวิตเปลี่ยนแปรแน่ไฉน
ถามตัวเราสักครั้งอย่างตั้งใจ
สร้างอะไรหลงเหลือเพื่อโลกงาม
แววดาว 28 ต.ค. 2546 13:01 น. - ID 40648 
736
2
0
28 ตุลาคม 2546 19:50 น. - comment id 176870
คิดถึงมากจากทรวงเฝ้าห่วงหา คิดถึงเธอคนไกลตาหนักหนาเลยรู้ไหม คิดถึงเธอคนดีที่แสนไกล คิดถึงมากเพียงไหนเธอคงรู้ดี ***กลอนไพเราะอีกแล้วค่ะ ชอบค่ะชอบ แต่งอีกนะค่ะ จะติดตามผลงานไปเรื่อย ๆ เลยค่ะ***
29 ตุลาคม 2546 08:38 น. - comment id 177038
:) ชอบด้วยครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
