มึน..มึน..

>
                                           ต้นหญ้าพลิ้วลม..อ่อนไหว
                            เมฆหมอกเป็นใจ...ขาวบาง
                            สายลมปลิวพัด..สบัดจาง
                            ท้องฟ้า..สีคราม..อร่ามตา	
                                           อากาศสดชื่น..เย็นสบาย   
                            ผู้คนมากมาย..หลากชีวา
                            สีสันแห่งอารมณ์..สับสนเหลือคณา
                           มองไปมองมา..ชักปวดตา..หลับดีกว่าเรา...                             @^o^@ zz..zz..zz..zz

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

หนามไม้ไผ่ฯ 27 ต.ค. 2546 13:56 น. - ID 40602

696

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/40602 ที่มา: - , หนามไม้ไผ่ฯ

comments powered by Disqus

คนแวะเวียน

27 ตุลาคม 2546 15:36 น. - comment id 176544

กลอนน่ารักดีนะ...เชื่อเลยว่าสีสันหลากตา..เพราะอ่านไปก็ปวดตาเหมือนกัน

ผู้หญิงไร้เงา

27 ตุลาคม 2546 23:17 น. - comment id 176670

สีเขียวทำให้ใจสดใส
เพราะเหมือนไม้ไหวสดใสหนักหนา
แต่อ่านมากมากแล้วลายตา
ทำให้ต้องพักสักคราแล้วค่อยอ่านต่อไป

***ตาลายเหมือนกันค่ะ***

หนามไม้ไผ่ฯ

28 ตุลาคม 2546 14:43 น. - comment id 176807

หูย..ซ่าต้องขอโทษทุกคนด้วยนะเจ้าคะ..พอดีแอบพี่ที่ฝึกงานมาโพสต์น่ะเจ้าค่ะ..เลยรีบไปหนอ่ย ไม่ทันดูสี ว่ามันจะแสบสันคันตาถึงเพียงนี้..
 ขอบคุณนะเจ้าคะ คนแวะเวียน หวังว่าแวะเวียนมาคราวหน้า คงไม่ปวดตาแล้วล่ะ
 ผู้หญิงไร้เงา-- ยังไงต้องขอบคุณที่ยังอุตส่าห์อ่านจนจบนะเจ้าคะ..แสดงว่าเป็นคนมีความอดทนสูง..มาเปลี่ยนสีแล้ว หวังว่าตาคงไม่ลายแล้วนะเจ้าคะ
 @^_^@

+ comment แสดงความคิดเห็น