สติล้าชีวิตสิ้น

ธรรมชาติ

มองไปบนท้องฟ้า      หมู่นกกาผกโผผิน
สยายกางปีกบิน           ออกหากินถิ่นพนา
บทเพลงธรรมชาติ       ทวิบาทชาติปักษา
ดำเนินเพลินวนา        หมู่นกกาถลาลม
อุทัยสว่างแจ้ง              เมื่อค่ำแล้งไร้แสงโสม
มืดมิดไร้รื่นรมย์          นกก็ตรมกลับรังนอน 
ความมืดมีอำนาจ         จตุบาทสัตว์ร้ายหอน
สิงห์เสือหมาป่าจร         เที่ยวเร่ร่อนออกหากิน 
นอนหลับกลับผวา        สติล้าชีวิตสิ้น
เสือร้ายที่หากิน            ทั่วแผ่นดินอันตราย ฯ				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    12 มีนาคม 2544 08:44 น. - comment id 523

    อืมม......เพราะจังเลย.......อยากแต่งกลอนแนวนี้ให้ได้แบบนี้ม่างเนาะ...
  • เคโร๊ะจัง....

    4 เมษายน 2544 17:32 น. - comment id 986

    อ่า  เพราะจัง....
  • น้ำแข็ง

    4 เมษายน 2544 21:48 น. - comment id 988

    อ่า..เพราะสุดๆ เลยค่ะ..หาคำมาแต่งได้ไพเราะจัง.ค่ะ..^_^
  • ยา

    10 เมษายน 2544 13:32 น. - comment id 1154

    คุณแต่งได้สุดยอดในการใช้ถ้อยคำที่ตั้งไว้ในใจเลยนะ  แต่อยากถามว่ามันตรงกับอารมณ์ลึกๆที่มีอยู่ทั้งหมดหรือยัง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน