เพียงโอกาสสุดท้ายที่เหลืออยู่ ยังไม่อยากรับรู้ให้หมดหวัง ความเป็นจริงน่ากลัวเกินจะฟัง ได้เพียงหวังอย่าพลั้งเผลอหลุดปากเลย อยากให้คำสัญญาในวันเก่า มาประสานรอยร้าวโอ้อกเอ๋ย แสนอ่อนแรงถูกย่ำและเยาะเย้ย อย่าเปรียบเปรยให้ช้ำระกำทรวง
16 ตุลาคม 2546 15:15 น. - comment id 174631
ยาย ขี้เกียจอีก แร้ว..ว..ว. ทำไมคะ กินอิ่มแล้วก็ขี้เกียจ ใช้ไม่ได้เลยจริงๆ กลอนเพราะดีค่ะ ยาย ไปแร้ว..ว..ว..ว
16 ตุลาคม 2546 15:15 น. - comment id 174633
ยาย ขี้เกียจอีก แร้ว..ว..ว. ทำไมคะ กินอิ่มแล้วก็ขี้เกียจ ใช้ไม่ได้เลยจริงๆ กลอนเพราะดีค่ะ ยาย ไปแร้ว..ว..ว..ว
16 ตุลาคม 2546 17:13 น. - comment id 174649
Note : อิ่ม ตกใจหมด คิดว่าไอซ์ฝากความถึง
16 ตุลาคม 2546 21:47 น. - comment id 174679
อิ่มด้วยคนจิ อิอิ ว่าแต่ อยากกินง่ะ
16 ตุลาคม 2546 21:54 น. - comment id 174688
ใครหนอ?