วิเวกนักยามจะสนธยา ทิวะวาระมืดลง อาลัยรักยามจะอัสดง ฤทัยคงสลายลาง ดาราระยิบกระพริบประกาย รักสลายขจายสร่าง หวังฤทธิ์ประพัสจากคัคนางค์ โปรดสว่างชโลมชม เจ็บปวดฤดีสุดที่จะทน เจ็บนะจนกมลขม จะจืดจะจางหักร้างอารมณ์ ที่ระทมตลอดมา วิเวกเพราะใจรักไม่จิรัง พินาศพังกระทั่งว่า สุดดวงฤดีมิปรารถนา รักจะลาจะโรยเลือน บัดนี้ฤทัยจะไร้สราญ สุดแต่กาลจะกลบเกลื่อน มิเหลือฤทัยเก็บไว้ติเตือน พิษฟั่นเฟือนจะเปื้อนใจ (ม้าก้านกล้วย)
15 ตุลาคม 2546 01:07 น. - comment id 174320
เยี่ยมอีกแล้วครับ
15 ตุลาคม 2546 07:13 น. - comment id 174346
:)
15 ตุลาคม 2546 11:12 น. - comment id 174385
วิเวกนักยากผ่อนให้พ้นผ่าน มันงุ่นง่านงึมงงพะวงหวล ยามสายัณห์อัสดงคงรัญจวน ใจปั่นป่วนปึงปังเปะปะไป เจ้ามาจากหากคิดเราผิดหรือ ลวงหลอกคือแท้จริงหญิงมอบให้ จะตรอมตรมขมขุ่นว้าวุ่นใจ นานเพียงใดไม่รู้อยู่ที่เธอ
15 ตุลาคม 2546 12:53 น. - comment id 174408
น้าสิบ คือว่า..จะเขียนแบบนี้เหมือนกันเลย งั้นหุ้นกันนะคะ .. เอี่ยวด้วยคน ให้คุณม้าก้านกล้วยค่ะ
15 ตุลาคม 2546 13:04 น. - comment id 174415
ได้เลยนะ....อิอิ
15 ตุลาคม 2546 14:53 น. - comment id 174442
สวัสดีค่ะ แวะมาส่งรอยยิ้มค่ะ :-)
16 ตุลาคม 2546 06:22 น. - comment id 174552
งามแท้กลอนท่าน.....อ่านคันมือขอแจมด้วยครับ อาทิตย์ ตะยา จะอัสดง ทิวา ราตรี จะเวียนกาล กมล หม่นหมอง วิเวกพาล นิจจัง สังสาร กานท์ใจ งามจริงๆ ...ขอเก็บไว้นะครับ