แรกหนาว
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
ตื่นลืมตาเมื่อแรกหนาวแต่เช้าตรู่
มองยอดภูเห็นหมอกหยอกขุนเขา
สายลมเอื่อยเฉื่อยพัดซัดเบาเบา
น้ำค้างเงาเหมือนหยาดเพชรเม็ดน้ำงาม
แดดอ่อนอ่อนตามแสงแรงอ่อนไหว
ดูยอดไทรหมู่นกกาพาบินข้าม
ส่งเสียงเอื้อยเจื้อยแจ้วแว่วไต่ถาม
ระบือนามยอดขุนเขาตะนาวศรี
เสียงจักจั่นสั่นยามเช้าเจ้าร้องดัง
หมอกบดบังความงามตามที่มี
อากาศหนาวเหน็บชามาทั่วที่
ความรู้สึกดีดีมีอีกหน
ถึงเวลาหน้าหนาวก้าวเข้ามา
บนท้องฟ้าเมฆหยอกหมอกเบื้องบน
เหมือนความฝันวันเวลาคราเปลี่ยนวน
ผ่านกี่ฝนร้อนหนาวราวเหมือนเยือน
เหมือนจะบอกเป็นความนัยให้รับรู้
ที่เหลืออยู่เวลาน้อยค่อยลบเลือน
อย่าเฝ้าฝันพันภพลบฟั่นเฟือน
หนาวนี้เตือนเหมือนบอกหมอกเลือนราง