คำประกาศการมาถึง ซึ่งลมหนาว
ม้าก้านกล้วย
ลมเหนือเริ่มล่องลงจากดงสูง
มาไล่รุ้งเหลือบฝนจนจางหาย
มารัดรวงหน่วงโน้มประโลมลาย
รวงจะกลายแก่เกรียมเตรียมเกี่ยวกำ
มรสุมสั่งฟ้าว่าลาล่วง
เพื่อผ่านห้วงวสันต์อันดื่มด่ำ
เคยครอบคลุมม่านเมฆเสกมนต์ดำ
จะล่วงล้ำลาไปให้ห่วงหา
คงจะเหลือแดดแรงไว่แต่งแต้ม
ดอกหญ้าแย้มรับหนาว ณ ราวป่า
ใบไม้เขียวมีแซมสวยด้วยผกา
เริ่มจะลาใบจะหม่นจนจะโรย
ลมละอองล่องลอยฝอยดอกรัก
ทอถักย่านใยจนใจโหย
ละลิ่วร่วงลงโลกดั่งโบกโบย
ลำเลียงโดยความแข็งแรงแห่งลมหนาว
ชาวนารอเกี่ยวผลสำเร็จ
งานเสร็จลงเรือเพื่อเกี้ยวสาว
โอ้ละช้าโอ้ละเห่เร่เพลงยาว
จะหาคู่เกี่ยวข้าวหน้าหนาวนี้
สอดคล้องตามวันเวลาเปลี่ยน
หมุนเวียนวัฏวาระดิถี
เป็นเช่นผันผ่านมานานปี
สานชีวีสืบชีวามานานนัก
(ม้าก้านกล้วย)